ارزیابی رابطه متغیرهای زمینه ای با عزت نفس اجتماعی و کفایت اجتماعی در زنان سرپرست شاغل خانوار (مطالعه موردی: شهرستان مهریز یزد)

زنان سرپرست خانوار، مادرانی با نقشهای پدرانه هستند که در سطح فردی و اجتماعی با مشکلات ومسائل جدی دستوپنجه نرم میکنند. هرچه فرد از خودباوری و عزت نفس بالاتر برخوردار باشد،کارآمدی بالاتری خواهد داشت و از آسیبهای روانی و اجتماعی نیز مصون خواهد ماند و ارزیابی مثبتیاز خودش در گروههای اجتماعی دارد، لازمه کفایت اجتماعی، عزت نفس اجتماعی است. کفایتاجتماعی یک مفهوم قابلاستفاده برای تنظیم وفراهمکردن انسجام ابعاد نسبتا متمایز روابط دوستانه است.این پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر نوع توصیفی و همبستگی است. جامعه اماری ۱۶۵ زنانسرپرست شاغل که در مراکز مختلف مهریز مشغول به فعالیت بودند، ۱۳۰ زن از طریق فرمول کوکرانبهصورت خوشهای تصادفی انتخاب شد. جهت سنجش عزتنفس اجتماعی از پرسشنامه عزتنفساجتماعی لاوسون، مارشال، مک گراث، ( ۱۹۷۹ ) و جهت سنجش کفابت اجتماعی ازپرسشنامه کفایتاجتماعی فلنر ( ۱۹۹۰ ) استفاده گردید.یافتههای پژوهش نشان داد بین سن با عزت نفس اجتماعی و کفایت اجتماعی رابطه معناداری وجود نداردولی در مولفه کفابت اجتماعی، بین سن و مهارتهای شخصی رابطه مستقیم و با شدت ضعیف وجود داردهمچنین بین تحصیلات با عزت نفس اجتماعی و کفایت اجتماعی رابطه معناداری وجود ندارد ولی درمولفه کفایت اجتماعی، بین تحصیلات و با مایههای انگیزشی رابطه مستقیم و شدت ضعیف وجود دارد.همینطور بین تعداد فرزندان با عزت نفس اجتماعی رابطه مستقیم و با شدت ضعیف وجود دارد و بین تعدادفرزندان با کفایت اجتماعی رابطه معکوس با شدت ضعیف وجود دارد.