مقایسه حقوق زن در اسلام و سایر ادیان توحیدی

زن حقیقتی است که در طول تاریخ فراز و نشیب های فراوانی را تحمل کرده و از زنده به گور شدن تا خدایی شدن را به خود دیده است. هویت زن، هویت جامعه است و در واقع ارزش گذاشتن به زن و کمالات و خدمات بی پایان او، ارزش گذاشتن به تمام اقشار جامعه است. با نظری به تاریخ حیات زن این نکته آشکار می شود که هر گاه زن، جان و روان خویش را پاک نماید، به عوامل روحانی گراید و هر بار که ضمیر خویش را از گناه و هوس و ظاهرسازی ها بزداید، چنان با عظمت و نیرومند می شود که حتی ممکن است تعیین سرنوشت تاریخ ملتی، به اراده او بستگی پیدا کند. قدر مسلم این است که در تاریخ در میان تمام اقوام و ادیان به زن ها ظلم های زیادی شده است و از آنان به عنوان یک وسیله برای شهوت و خوش گذرانی استفاده شده است و عموما به زن به عنوان یک زن نگاه نشده است. زنان در تمام ادیان و اقوام به میزان اطلاعات خود به مبارزه از حق و حقوق خود به پا خواسته اند. زن در ادیان توحیدی دارای مقام و منزلت متفاوتی است. البته شکی نیست که تمام پیامبران، مدافع ارزش و مقام انسان از جمله زن و مخالف ظلم به او بوده اند، در دین مبین اسلام تمام ویژگی ها میان مردان و زنان به صورت برابر بیان شده و این نشان دهنده استعداد و توانایی زنان در رسیدن به مراتب والای کمال و قرب الهی است. در دین یهود زن به عنوان موجودی ثانوی و فرعی مطرح شده، حقوق زن نسبت به مرد بسیار محدود است. در ایین مسیحیت نیز اگر چه سراسر مهربانی و رحمت است و در آن به مدارا با زنان سفارش شده، ولی پس از تحریفاتی، ارزش زن در آن بسیار پایین آمده و زن نسبت به مرد در مرحله نسبتا پایینتر قرار گرفته است. اسلام روح دین در هر عصر و زمان چیزی جز تسلیم در برابر اراده حق نبوده و اصول ادیان آسمانی نیز یکی است؛ هر چند با تکامل جامعه بشری، خداوند، ادیان کاملتری را برای مردم فرستاده تا به مرحله نهایی تکامل (دین خاتم پیامبران) رسیده است؛ از این رو اختلاف موجود در شریعت های گوناگون، از نظر کمال و نقص بوده و اختلاف ذاتی تضاد و تنافی اساسی بین آن ها نیست؛ اما به رغم این در گذر زمان، ادیان دارای تاریخ مصرف دستخوش تحریفاتی قرار گرفته اند که به بروز اختلافات اساسی در موضوعات گوناگون بین آن ها انجامیده است. موضوع «زن» و چگونگی نگاه اسلام و سایر ادیان به او یکی از مهمترین و بحث برانگیزترین حوزههای اندیشه اسلامی است. منتقدان اسلام همواره نوع تعاملی را که در سنت جوامع اسلامی و برخی متون میراث اسلامی با زن شده است، دست مایه خردهگیری براسلام قرار دادهاند و نتیجه گرفتهاند که وضعیت واقعی زنان در جوامع اسلامی همان چیزی است که از متون مقدس برمیآید. یعنی آموزههای دینی و مقدس به زن نگاهی پستانگارانه دارد و او را موجودی درجه دو میداند که در عقل و شخصیت و ایمان ودیگر تواناییهای فردی به پای مرد نتواند رسید. نتیجه یاد شده برآمده از آراء و نگرشهای سطحیای است که اصول قطعی و صریح قرآن کریم را نادیده گرفته و ظاهر برخی روایات را - که غالب آن مشکوک و نامطمئن و یاناظر به شرایط و اوضاع ویژهای است - مبنا قرار دادهاند. هدف این نوشته درامدی بر هویت مقام زن در اسلام، یهودیت و مسیحیت است و سعی بر این است که بعضی از دیدگاه های مهمی که نسبت به زن در این سه دین وجود دارد بررسی شود. روش تحقیق کتابخانه ای می باشد.