زنان که مینویسند بررسی تطبیقی دو روایت زنانه از جنگ؛ «دا» و «مطر علی بغداد»

دبیات زنان، جدا از مفاهیم سنتی، بیانی صادقانه از تجربیاتی است که ادبیات بهطور ذاتی از خود تجلی میدهد. گاهی این گفتمان از بیان و بروز منفعلانه حوادث فراتر رفته، کنشی موثر را در مواجهه با مفاهیمی در جامعه بروز میدهد که در نگاه غالب، یا اصولا دیده نشده و یا به گونهایدیگر به نمایش گذاشته شده است. خاطرات سیده زهرا حسینی «دا» و رمان «مطر علی بغداد» نوشته هاله بدری، رماننویس و فعال سیاسی مصری، با دستمایه قراردادن پدیده منفور جنگ، تفاوت معنادار دو نگاه متفاوت به موضوعی واحد را به نمایش گذاشتهاند که تحلیل و بررسی آن میتواند زوایای مختلف گفتمان زنانه را برملا سازد. نوشتار حاضر، پیش از تحلیل و مقایسه ایندو اثر، ویژگیهای نوشتار زنانه را نیز از دیدگاههای مختلف بررسی نموده است.  کلیدواژه ها: ادبیات زنان، زنانه نویسی، دا، مطر علی بغداد.