بررسی تطبیقی فرزند کشی در حقوق ایران و فقه امامیه و اهل سنت

مقاله مذکور به بررسی فقهی و حقوقی پدیده فرزند کشی در فقه امامیه و بررسی تطبیقی آن با فقه اهل سنت و حقوق ایران می پردازد، در فقه امامیه و اهل سنت و نیز قانون مجازات ایران پدر و جد پدری در قتل فرزند قصاص نمی شوند بلکه به تعزیر و پرداخت دیه محکوم می شوند. در قرآن آیه ای دال بر این حکم وجود ندارد بلکه روایات صحیحه ای وجود دارد که عدم قصاص پدر در قتل فرزند را تائید می کند. حکم قتل عمد قصاص است ولی یکی از استثنائاتی که وجود دارد قتل فرزند توسط پدر است، در قانون مجازات ایران ماده ۳۰۱ به صراحت پدر و جد پدری را معاف از قصاص دانسته است، ولی این حکم معافیت از قصاص شامل مادر نمی شود که محل اشکال و اختلاف است و همچنین اینکه معافیت از قصاص پدر به خاطر رابطه ابوت وی بر فرزند است نه ولایت ایشان. رهبر حکومت اسلامی می تواند با توجه به مصلحت نظام و قوانین ثانویه حبس ابد برای قاتل درخواست نماید ولی حکم قصاص نمی تواند بدهد که این نیز با توجه به حقوق بشر امروزی جای سوال دارد. فقه امامیه و اهل سنت بر اساس کتاب و روایات و کلمات فقها استناد شده است، اکثر فقها الحاق جد پدری به حکم معافیت را پذیرفته اند به اینصورت که هر کس عالما و عامدا مرتکب قتل دیگری شود قصاص می شود مگر والد که در صورت قتل ولد خویش قصاص نمی شود که در اینجا منظور از والد پدر و پدر پدر و هرچه بالاتر رود که جد محسوب می شود.