چالش های آموزش مجازی

مقدمه: آموزش مجازی فراگیران منجر به افزایش مسئولیت خانواده و تحت الشعاع قرار گرفتن زندگی آنان شده است. فراهم نبودن مقدمات، زمینه ها و آمادگی لازم برای استفاده از سیستم آموزشی جدید نظیر آموزش آنلاین می تواند متناسب با سطح تحصیلات، شرایط اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی آن ها، مشکلات متفاوتی را برای فراگیران ایجاد کند. هدف از مطالعه حاضر بررسی چالش های روانشناختی فراگیران در آموزش مجازی بود. موارد و روشها: مطالعه حاضر از نوع مروری و با سرچ در پایگاه های داده ای PubMed , Elsevier, Scopus, google scholar و همچنین پایگاه های ایرانی SID و Irandoc با کلید واژه ها ها, eucation, psychosocial Psychological effect,، learners انجام شد. یافته ها: در آموزش آنلاین، فراگیر صرفا از ابعاد دیداری و شنیداری آموزش استفاده می کند و تعامل گروهی و مشارکت و همکاری با همکلاسی ها حذف شده است. از سوی دیگر، عدم حضور فیزیکی مدرس منجر به کاهش تمرکز فراگیران می شود چراکه یکی از راه های جذب تمرکز، مشاهده فیزیکی مدرس است. همچنین یادگیری فراگیران تحت الشعاع قرار می گیرد و در نهایت به دلیل آموختن ناقص مطالب درسی، فراگیران دچار استرس و اضطراب چگونگی گذراندن امتحانات می شوند. از سوی دیگر، اختلال در اتصال به اینترنت و نرم افزارهای آموزشی، کاهش روحیه اکتشافی در فراگیران برای کسب اطلاعات، درگیری بیشتر در فضای مجازی، افزایش و وابستگی به اینترنت، خواب شب دیر هنگام و دیر از خواب بیدار شدن در صبح را از دیگر چالش ها در آموزش مجازی است. با وجود زمانبندی کلاسی در آموزش آنلاین، اما به دلیل عدم رفت و آمد فیزیکی، ضرورت حضور در کلاس کمتر احساس می شود، به طوری که حتی فراگیر می تواند در شرایط منفعلانه در کلاس حضور داشته باشد، مانند اینکه به کار دیگری مشغول باشد و صرفا تدریس مدرس به طور آنلاین پخش شود. نتیجه گیری: پیش از ورود یک سیستم آموزشی جدید باید بسترهای مورد نیاز آن فراهم شود تا تمام فراگیران بتوانند از این سیستم به خوبی بهره ببرند. والدین باید در هنگام آموزش مجازی فراگیر، سکوت را رعایت کنند و از ایجاد سر و صدا، مشاجره، ورود بدون اجازه و رفت و آمد به اتاق پرهیز کنند و یا آن ها را به حداقل برسانند تا در نهایت، آرامش ذهنی مورد نیاز برای آموزش فراگیر ایجاد شود.