تاثیر خودتنظیمی، کنترل هیجانات و مثبت نگری بر کاهش درد مزمن (کمردرد- سردرد) زنان دارای درد مزمن شهرستان شهربابک
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 185
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
PBSCO02_021
تاریخ نمایه سازی: 25 مرداد 1402
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: هدف این پژوهش بررسی تاثیر خودتنظیمی، کنترل هیجانات و مثبت نگری بر کاهش درد مزمن (کمردرد- سردرد) زنان دارای درد مزمن شهرستان شهربابک در سال ۱۴۰۰ بود. روش: پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع همبستگی بود. به این منظور ۱۵۲ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های درد مزمن ون کورف و همکاران (۱۹۹۲)، خودتنظیمی مارس (۱۹۸۹)، کنترل هیجانات راجر و نجاریان (۱۹۸۹) و مثبت نگری اینگرام و ویسنیکی (۱۹۹۸) استفاده شد. نتایج: برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد بین خودتنظیمی با درد مزمن، بین کنترل هیجانات با درد مزمن و بین مثبت نگری با درد مزمن (p<۰/۰۰۱) رابطه منفی و معنادار وجود داشت. همچنین، بین خودتنظیمی، کنترل هیجانات و مثبت نگری با درد مزمن در زنان رابطه چندگانه وجود داشت (p<۰/۰۰۱).نتیجه گیری: افرادی که از خودتنظیمی بیشتری برخوردار هستند بیشتر از سلامتی خود مراقبت کرده و در نتیجه با درد کمتری در زندگی مواجه می شوند. ارزیابی مجدد، یک راهبرد تنظیم هیجانی است که با تجربه و بیان بیشتر هیحانات مثبت و تجربه و بیان کمتر هیجانات منفی مرتبط است و سرکوب، یک راهبرد خودتنظیمی است که با تجربه و بیان کمتر هیحانات مثبت و تجربه و بیان بیشتر هیجانات منفی مانند درد مرتب است.
نویسندگان
عشرت کریمی افشار
استادیار گروه روانشناسی، واحد سیرجان، دانشگاه آزاد اسلامی، سیرجان، ایران
فرزانه ابراهیمیان میمند
کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، واحد سیرجان، دانشگاه آزاد اسلامی، سیرجان، ایران
بتول کریمیان آبدر
کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، واحد سیرجان، دانشگاه آزاد اسلامی، سیرجان، ایران
مبینا اسمعیلی
کارشناس ارشد، روانشناسی بالینی،واحد سیرجان، دانشگاه آزاد اسلامی سیرجان، ایران