بررسی تاثیر آموزش روانشناسی مثبت گرا بر انعطاف پذیری روانشناختی دانش آموزان متوسطه دوم شهر زابل

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش روانشناسی مثبت گرا بر انعطاف پذیری روانشناختی دانش آموزان متوسطه دوم شهر زابل بود. روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی است. جامعه آماری این پژوهش متشکل از دانش آموزان متوسطه دوم شهر زابل می باشد. از بین این دانش آموزان ۴۰ نفر به صورت نمونه گیری در دسترس در دو گروه ۲۰ نفر آزمایش و گواه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش، بسته آموزش روانشناسی مثبت گرا سلیگمن و همکاران (۲۰۰۵) و انعطاف پذیری روانشناختی دنیس و وندروال (۲۰۱۰) بود. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره با نرم افزار SPSS ۲۰ مورد تحلیل قرار گرفتند نتایج نشان داد آموزش روانشناسی مثبت گرا بر انعطاف پذیری روانشناختی دانش آموزان متوسطه دوم شهر زابل تاثیر مثبت و معناداری دارد.