بررسی تاثیر پیش بینی سود و درماندگی مالی با نقش میانجیگری توانایی مدیران در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف از انجام این پژوهش، تبیین و بررسی تاثیر پیش بینی سود و درماندگی مالی با نقش میانجیگری توانایی مدیران است. برای این منظور داده های ۸۷ شرکت از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی۱۳۸۶-۱۳۹۶با استفاده از رگرسیون خطی چند متغیره با داده های تابلوئی مورد بررسی قرار گرفت. روش تحقیق در این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ روش، از نوع توصیفی همبستگی می باشد. داده های مورد نیاز جهت تست فرضیه ها از صورت های مالی و یادداشت های صورت های مالی شرکت های عضو بورس اوراق بهادار تهران استفاده شده است، جهت تبیین نقش میانجیگری توانایی مدیران در تاثیر بین پیش بینی سود و درماندگی مالی از روش رگرسیون بارون وکنی و آزمون سوبل استفاده گردید. نتایج حاکی از آن است که بین پیش بینی سود و توانایی مدیران رابطه مثبت و معنادار وجود دارد و بین درماندگی مالی و توانایی مدیران رابطه منفی و معنادار وجود دارد. به عبارت دیگر، در حدود ۲۲ درصد تاثیر پیش بینی سود بر درماندگی مالی از طریق توانایی مدیران است (تاثیرغیر مستقیم) و حدود ۷۸ درصد تاثیر مستقیم بر درماندگی مالی می گذارد.