بررسی رابطه بین شیوههای حل تعارض ارتباطی و سلامت روانشناختی دانشجویان

تحقیق حاضر به بررسی رابطه بین شیوههای حل تعارض ارتباطی با سلامت روانشناختی دانشجویان می­پردازد.۴۲۰ آزمودنی (۱۴۸ پسر و۲۷۲ دختر) از میان دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه­های تهران به صورت تصادفی طبقه­ای انتخاب شدند و مقیاس­های مونش و شیوه­های حل تعارض رحیم را پاسخ دادند. داده های به دست آمده با استفاده از ضریب همبستگی، تحلیل رگرسیون گام به گام و آزمون t گروه­های مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. همبستگی بین متغیرها نشان داد که شیوه حل تعارض از نوع همراهانه و مصالحه گرانه با سلامت روانشناختی رابطه مثبت دارد (p<۰.۰۱). تحلیل رگرسیون گام به گام نیز شیوه­های همراهانه و مهربانانه را پیش­بینی­­کننده­های معنی­داری برای متغیر سلامت روانشناختی نشان داد (p<۰.۰۱). هم­چنین بر اساس نتایج معلوم شد افرادی که از شیوه حل تعارض سازنده استفاده می­کنند در مقایسه با آنهایی که روش غیرسازنده را به کار می برند از میزان سلامت روانشناختی بالاتری برخوردارند (p<۰.۰۱). در ادامه با استفاده از آزمون t گروه­های مستقل مشخص شد که دو جنس از نظر شیوه مقابله با تعارض و همین طور سلامت روانشناختی، تفاوت معنی­داری با هم ندارند.