تاثیر بارکاری ذهنی بر سلامت ذهنی کارکنان: تحلیل نقش میانجی سایبرلوفینگ و استرس شغلی (مورد مطالعه: کارکنان بندر امام خمینی (ره))

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر بارکاری ذهنی بر سلامت ذهنی کارکنان با در نظر گرفتن میانجی گری سایبرلوفینگ و استرس شغلی می باشد. روش پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه جمع آوری اطلاعات، توصیفی از نوع پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش، کارکنان بندر امام خمینی (ره) به تعداد ۹۵۰ نفر می باشند که برمبنای روش نمونه گیری تصادفی ساده و استفاده ازفرمول کوکران ۲۷۴ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و پس از پخش پرسشنامه ها، ۲۴۱ پرسشنامه صحیح عودت داده شد و با استفاده از نرم افزارهای SPSS و AMOS داده های پژوهش مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه های استاندارد بار کاری ذهنی روبیووالدهیتا و همکاران(۲۰۱۷)، سلامت ذهنی باکر و اوارلمان(۲۰۱۱)، سایبرلوفینگ آگرین و همکاران (۲۰۱۸)، استرش شغلی لمبرت و همکاران (۲۰۰۷) استفاده شده است. روایی پرسشنامه ها توسط خبرگان پژوهش و پایایی پژوهش به وسیله آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. بارکاری ذهنی بر سلامت ذهنی کارکنان تاثیر مستقیم و معناداری دارد و هم به طور غیرمستقیم از طریق میانجی گری استرس شغلی و سایبرلوفینگ بر سلامت ذهنی کارکنان تاثیر معناداری دارد. نتایج پژوهش در حوزه بارکاری ذهنی و سلامت ذهنی کارکنان، نوآوری هایی به همراه داشته است و به مدیران سازمان ها در درک تاثیرگذاری بارکاری ذهنی بر سلامت ذهنی کارکنان با میانجی گری استرس شغلی و سایبرلوفینگ کمک می کند تا موجبات ایجاد فضایی دوستانه با نظارت دقیق را فراهم نمایند تا سلامت ذهنی کارکنان حفظ شود