مقایسه اثر مسمومیت با استات سرب و سولفید سدیم در میزان بیان ژن Npm۱ موش های صحرایی نر بالغ

زمینه و هدف: ارزیابی عوامل موثر در بروز لوسمی به خصوص مواد آلاینده مانند استات سرب و سولفیدسدیم می توانند کمک شایانی به درمان سرطان و همچنین پیشگیری از این بیماری نماید. Npm۱ یک فسفوپروتئین چند منظوره است که شامل چندین domain عملکردی است. ژن Npm۱ بین هسته و سیتوپلاسم رمزگذاری شده و چندین عملکرد شامل انتقال ریبوزوم پروتئینی و کنترل تکثیر سانتروزوم را انجام می دهد. جهش های Npm۱ از هسته به سیتوپلاسم منتقل می شود. این مطالعه به منظور مقایسه اثر مسمومیت با استات سرب و سولفید سدیم در میزان بیان ژن Npm۱ موش های صحرایی بالغ انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی ۴۸ سر موش صحرایی نر بالغ به ۶ گروه ۸ تایی تقسیم شدند. گروه ها شامل کنترل، گروه های تجربی اول و دوم دریافت کننده سولفید سدیم به ترتیب با دوزهای ۳۰۰ و ۶۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن، گروه های تجربی سوم و چهارم دریافت کننده استات سرب به ترتیب با دوزهای ۳۰ و ۶۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن و گروه تجربی پنجم دریافت کننده دوز حداکثری سولفید سدیم و استات سرب بودند. استات سرب و سولفیدسدیم روزانه به مدت ۴ ماه گاواژ شد. بعد از آن خونگیری از موش ها انجام و استخراج RNA صورت گرفت. سپس CDNA سنتز و میزان بیان ژن Npm۱ نسبت به ژنYwhaz با استفاده از Real Time PCR کمی مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: میزان بیان ژن Npm۱ در گروه های دریافت کننده سولفید سدیم با دوزهای ۳۰۰ و ۶۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن، کاهش یافت. میزان بیان ژن Npm۱ در گروه های دریافت کننده استات سرب با دوزهای ۳۰ و ۶۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن، افزایش یافت. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که با افزایش میزان بیان ژن Npm۱ مقدار Threshold Cycle کاهش می یابد.