ارتباط رفتارهای خود مراقبتی با سطح هموگلوبین گلیکوزیله بیماران مبتلا به دیابت تیپ II

زمینه و هدف: دیابت یکی از شایع ترین بیماری های مزمن و نیز بزرگترین مشکل بهداشتی در همه کشورها است؛ به طوری که سازمان بهداشت جهانی از آن به عنوان اپیدمی خاموش نام برده است. خود مراقبتی یکی از عوامل مهم در کنترل گلوکز سرم بیماران دیابتی است. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط رفتارهای خود مراقبتی با سطح هموگلوبین گلیکوزیله بیماران مبتلا به دیابت تیپ II انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی – تحلیلی روی ۲۳۹ بیمار مبتلا به دیابت تیپ II با روش نمونه گیری تصادفی ساده در روستاهای شهرستان گالیکش استان گلستان طی سال ۱۳۹۴ انجام شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه استاندارد خود مراقبتی دیابت به همراه متغیرهای دموگرافیک و انجام آزمایش HbA۱C بود. تکمیل اطلاعات و گرفتن نمونه با مراجعه به خانه بهداشت و فراخوان بیماران انجام شد و رفتارهای خود مراقبتی و ارتباط آن با سطح هموگلوبین گلیکوزیله مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: میانگین و انحراف معیار سن بیماران ۱۰.۷۰±۵۶.۹۲ سال بود. بین کنترل گلوکز سرم با هیچیک از آیتم های خودمراقبتی مورد مطالعه ارتباط آماری معنی داری یافت نشد. میانگین HbA۱C بیماران ۱.۸۵±۸.۲۳ درصد بود. ۹۷ بیمار (۴۰.۶%) کنترل گلوکز سرم خوب (کمتر از ۷.۵%) داشتند. خود مراقبتی بیماران با میانگین ۳.۵۸ در وضعیت متوسطی قرار داشت که از بین آنها بیشترین نمره مربوط به رعایت رژیم دارویی به میزان ۶.۶۰ و کمترین آن مربوط به خودکنترلی گلوکز سرم به میزان ۰.۸۸ و فعالیت فیزیکی منظم به میزان ۲.۰۳ تعیین شد. نتیجه گیری: خود مراقبتی بیماران مورد مطالعه در وضعیت متوسطی قرار داشت. لذا انجام مداخلات برای افزایش خود مراقبتی بیماران توصیه می شود.