اثر تمرین مقاومتی و مکمل یاری رسوراترول بر شاخص های باززایی عضلانی MyoD و eMHC در موش های سوری مبتلا به سرطان کولون CT-۲۶

زمینه و هدف: فعالیت ورزشی و مکمل های غذایی از روش های توصیه شده برای کاهش کاشکسی است. این مطالعه به منظور تعیین اثر تمرین مقاومتی و مکمل یاری رسوراترول بر شاخص های باززایی عضلانی MyoD (myoblast determination protein) و eMHC (embryonic Myosin Heavy Chain) در موش های سوری مبتلا به سرطان کولون CT-۲۶ انجام شد. روش بررسی: این مطالعه تجربی روی ۲۰ سر موش سوری نژاد BALB/c انجام و تومور CT-۲۶ به حیوانات پیوند زده شد. موش ها به چهار گروه تمرینات مقاومتی، گروه رسوراترول، گروه ترکیب رسوراترول توام با تمرین مقاومتی و گروه کنترل تقسیم شدند. گروه تمرینات مقاومتی ۶ هفته تمرینات فزاینده مقاومتی را انجام دادند. گروه رسوراترول روزانه ۱۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم رسوراترول و گروه کنترل و تمرین مقاومتی فقط محلول سلولز متیل را به روش گاواژ دریافت کردند. در عضله دوقلو، میزان پروتئین MyoD به روش وسترن بلات و eMHC به روش الایزا اندازه گیری شد. یافته ها: میزان eMHC در گروه ترکیب رسوراترول توام با تمرین مقاومتی (۰.۲۵±۴.۶۶) نسبت به گروه تمرین مقاومتی (۰.۶۴±۳.۴۶) افزایش آماری معنی داری داشت (P<۰.۰۵). میزان وزن بدن بدون تومور موش ها در گروه تمرین مقاومتی (۱.۳۰±۲۱.۵۰) نسبت به گروه های دیگر افزایش آماری معنی داری یافت (P<۰.۰۵). وزن تومور موش ها و پروتئین MyoD در بین گروه های تحقیق تفاوت آماری معنی داری نشان نداد. نتیجه گیری: با توجه به اثر افزایشی ترکیب تمرینات مقاومتی با رسوراترول بر میزان eMHC نسبت به گروه تمرینات مقاومتی، احتمالا مصرف مکمل رسوراترول در دوزهای بالاتر می تواند همراه با تمرین مقاومتی برای بهبود باززایی عضلانی توصیه گردد.