اثر مصرف لووتیروکسین سدیم بر روی خط tidemark غضروف مفصل زانو، ضخامت غضروف و آنزیم های کبدی در هیپوتیروئیدیسم: یک بررسی هیستومورفومتریک، هیستوپاتولوژیک و بیوشیمیایی در مدل حیوانی

زمینه و هدف: لووتیروکسین سدیم یکی از داروهای رایج مورد استفاده در درمان مبتلایان به هیپوتیروئیدی است. این مطالعه به منظور تعیین اثر مصرف لووتیروکسین سدیم بر روی خط tidemark غضروف مفصل زانو، ضخامت غضروف و آنزیم های کبدی در هیپوتیروئیدیسم موش سوری انجام شد. روش بررسی: این مطالعه تجربی روی ۳۰ سر موش سوری ماده بالغ نژاد BALB/c به وزن ۲۵ تا ۳۰ گرم انجام شد. حیوانات به یک گروه کنترل و چهار گروه تجربی تقسیم شدند. در گروه یک (گروه کنترل) از هیچ دارویی استفاده نشد. گروه دوم دوزهای متفاوت افزایشی لووتیروکسین (دو هفته اول، دو هفته دوم، دو هفته سوم و دو هفته چهارم به ترتیب ۱.۵ ، ۲ ، ۲.۵ و ۳ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) به طور روزانه در ۸ هفته و گروه سوم از ابتدا دوز بالا و ثابت لووتیروکسین (۳ mg/kg/bw) را روزانه به صورت گاواژ دریافت کردند. در گروه چهارم هیپوتیروئیدی با propylthiouracil (PTU) القاء گردید. در گروه پنجم، حیوانات هیپوتیروئید، لووتیروکسین سدیم را به روش گاواژ مانند گروه دوم دریافت نمودند. بعد از ۸ هفته نمونه های سرمی برای اندازه گیری آلکالین فسفاتاز (Alkaline Phosphatase: ALP)، آسپارتات ترانس آمیناز (Aspartate transaminase: AST) و آلانین آمینو ترانسفراز (Alanine aminotransferase: ALT) تهیه شد. غضروف طبق تیبیای مفصل زانوها با روش هماتوکسیلین - ائوزین رنگ آمیزی شد. به کمک میکروسکوپ مجهز به دوربین عکسبرداری از اسلایدها صورت گرفت و میزان ضخامت غضروف، بخش کلسیفیه و غیرکلسیفیه برحسب میکرومتر توسط نرم افزار کامپیوتری axiovision اندازه گیری شد. همچنین وضعیت یکپارچگی خط tidemark در رنگ آمیزی هماتوکسیلین - ائوزین با میکروسکوپ نوری مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان دهنده جداشدگی و از هم گسیختگی در خط tidemark در گروه سوم (گروه دریافت کننده لووتیروکسین سدیم با دوز بالا و ثابت) بود. در گروه های سوم، چهارم و پنجم کاهش ضخامت غضروف در منطقه غیرکلسیفیه دیده شد که این کاهش در گروه سوم نسبت به گروه کنترل معنی دار بود (P<۰.۰۵). ضخامت منطقه کلسیفیه در تمام گروه ها کاهش نشان داد که این کاهش در گروه سوم نسبت به گروه کنترل معنی دار بود (P<۰.۰۵). در بررسی آنزیم های ALP و AST در اکثر گروه ها با افزایش و میزان آنزیم ALT در اکثر گروه ها با کاهش همراه بود که این تغییرات نسبت به گروه کنترل معنی دار بود (P<۰.۰۵). نتیجه گیری: مصرف لووتیروکسین سدیم با دوز ثابت و بالا باعث ایجاد تغییرات شدید غضروف مفصل زانو در مقایسه با دوز افزایشی در حیوانات مبتلا به هیپوتیروئیدیسم می گردد.