فراوانی آسیب های ارگان های داخل توراکس به دنبال ترومای نافذ در بیماران بستری در مرکز آموزشی درمانی ۵ آذر گرگان (۱۳۹۵)

زمینه و هدف: تروما مهم ترین علت از دست رفتن عمر موثر در جمعیت های انسانی بوده و دومین علت مرگ و میر در کشور محسوب می شود. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی آسیب های ارگان های داخل توراکس به دنبال ترومای نافذ در بیماران بستری در مرکز آموزشی درمانی ۵ آذر گرگان انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی مقطعی به صورت گذشته نگر روی پرونده ۱۰۷ بیمار بستری شده به دلیل ترومای نافذ در مرکز آموزشی درمانی ۵ آذر گرگان (مرکز ترومای استان گلستان) طی سال ۱۳۹۵ انجام شد. داده های موجود در پرونده بیماران شامل سن، جنس، نوع شغل، محل آسیب، نوع آسیب و علت آسیب براساس چک لیستی استخراج و مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: میانگین سنی بیماران ۲۶.۱۳ سال در محدوه سنی ۶۲-۱۴ سال بود. بیشترین علت تروما، نزاع به میزان ۷۸.۵% تعیین شد. بیشترین عامل ایجاد کننده آسیب، چاقو به میزان ۶۶.۳۵% بود که بیشترین آسیب به ریه (۱۱.۲۱%) وارد شده بود. کمترین آسیب مربوط به عروق بزرگ (ورید پولمونری) با یک مورد (۰.۹۳%) بود. بیشترین فراوانی بر اساس شغل مربوط به گروه بیکار (۳۹.۲۵%) بود. دو مورد مرگ و میر مشاهده شد که در یک بیمار به علت ترومای قلب و در بیمار دیگر به دلیل پارگی عروق ساب کلاوین بود. نتیجه گیری: آسیب توسط چاقو بیشترین علت ترومای نافذ در اثر نزاع خیابانی تعیین شد.