فراوانی آلل های s۱، s۲، m۱ و m۲ ژن vacA هلیکوباکترپیلوری جداشده از نمونه های بالینی

زمینه و هدف : عفونت هلیکوباکترپیلوری عامل بیماری زایی بسیاری از بیماری های معده از جمله زخم پپتیک، سرطان معده و لنفوم معده است. دلایل تنوع پیامدهای عفونت ناشی از هلیکوباکترپیلوری ممکن است با اختلاف در ژنوتیپ یا بیان عوامل بیماری زایی وابسته به باکتری و نیز عوامل محیطی و میزبان مرتبط باشند. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی آلل های s۱، s۲، m۱ و m۲ ژن vacA هلیکوباکترپیلوری جداشده از نمونه های بالینی انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه مقطعی توصیفی - تحلیلی، نمونه گیری از ۱۸۳ بیمار دچار اختلالات گوارشی مراجعه کننده به بخش آندوسکوپی بیمارستان امیرالمومنین (ع) کردکوی، استان گلستان در سال ۱۳۹۵ انجام شد. از هر بیمار دو نمونه بیوپسی از ناحیه آنتروم گرفته شد. نمونه اول با تست اوره آز و نمونه دوم با محلول فسفات بافر سالین ارزیابی شد. تست اوره آز ۵۰ نمونه مثبت و استخراج DNA انجام شد. واکنش زنجیره ای پلی مراز (polymerase chain reaction) برای آلل های vacA انجام گردید. سپس ارتباط ترشح توکسین با علایم گوارشی نظیر درد شکم، درد معده، ریفلاکس، حالت تهوع، التهاب معده، خونریزی، زخم معده، سوزش، کم خونی و کاهش وزن ارزیابی شد. یافته ها : در سویه های جداشده فراوانی آلل های s۱، s۲، m۱ و m۲ ژن vacA هلیکوباکترپیلوری به ترتیب ۸۸ درصد، ۶ درصد، ۳۸ درصد و ۷۰ درصد تعیین شدند. همچنین ژنوتیپ های s۱/m۱، s۱/m۲، s۲/m۱ و s۲/m۲ ژن vacA هلیکوباکترپیلوری به ترتیب ۳۶ درصد، ۵۸ درصد، صفر درصد و ۶ درصد تعیین شدند. ترشح توکسین با علایم گوارشی از نظر آماری ارتباط معنی داری نداشت. نتیجه گیری :. ژنوتیپ غالب بیماران دارای اختلالات گوارشی (۵۸ درصد) s۱/m۲ تعیین شد و ژنوتیپ s۲/m۱ مشاهده نگردید.