اثر عصاره هیدروالکلی چای سبز بر بافت کلیه به دنبال سمیت القا شده توسط سدیم آرسنیت: یک مطالعه استریولوژیک

زمینه و هدف : سدیم آرسنیت یک آلاینده زیست محیطی است که با توان تولید رادیکال آزاد می تواند موجب تخریب بافت شود. این مطالعه به منظور تعیین اثر چای سبز به عنوان یک آنتی اکسیدانت قوی بر بافت کلیه موش های تیمار شده با سدیم آرسنیت انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه تجربی موش های نر بالغ نژاد NMRI با میانگین وزنی ۵±۳۰ گرم به طور تصادفی به ۴ گروه شش تایی کنترل، عصاره چای سبز (۱۰۰ mg/kg/day)، سدیم آرسنیت (۵ mg/kg/day) و سدیم آرسنیت+چای سبز تقسیم و به مدت ۳۴ روز به صورت دهانی تیمار شدند. بعد از اتمام دوره تیمار، موش ها تشریح، کلیه چپ آنها خارج، فیکس، برش گیری و پاساژ بافتی شد و با استفاده از روش هایدن هان آزان رنگ آمیزی شدند. با استفاده از تکنیک استریولوژی، حجم کل کلیه، کورتکس، مدولا، لوله های پروکسیمال و دیستال به همراه اپی تلیوم و لومن آن ها، حجم جسمک کلیوی، گلومرولوس، تافت و کاپیلاری، غشا و فضای کپسول بومن و طول لوله پروکسیمال و دیستال مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین میزان کراتینین، اوره و مالون دی آلدئید سرم اندازه گیری شد. یافته ها : کاهش آماری معنی داری در میانگین حجم کورتکس، حجم لوله نزدیک و اپی تلیوم و لومن آن، حجم لوله دور و لومن آن، حجم جسمک کلیوی، گلومرول و تافت و حجم فضای کپسول بومن در گروه سدیم آرسنیت نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (P<۰.۰۵). این پارامترها به صورت معنی داری در گروه دریافت کننده چای سبز توام با سدیم آرسنیت در مقایسه با گروه دریافت کننده سدیم آرسنیت افزایش یافت (P<۰.۰۵). میزان کراتینین، اوره و مالون دی آلدئید سرم نیز افزایش آماری معنی داری در گروه سدیم آرسنیت در مقایسه با سایر گروه ها داشت (P<۰.۰۵). مقادیر کراتینین، اوره و مالون دی آلدئید سرم در گروه سدیم آرسنیت+چای سبز در سطح گروه کنترل طبیعی بود. نتیجه گیری : چای سبز در مسمومیت کلیوی ناشی از سدیم ارسنیت نقش محافظتی دارد.