فراوانی استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده مقاوم به متی سیلین از دست و بینی کارکنان مراکز آموزشی - درمانی شهر ساری (۱۳۹۱)

زمینه و هدف : استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین از پاتوژن های مهم بیمارستانی است. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده مقاوم به متی سیلین از دست و بینی کارکنان مراکز آموزشی - درمانی شهر ساری انجام شد. روش بررسی : این مطالعه توصیفی روی ۱۴۸ نفر از کارکنان درمانی بخش های مختلف بیمارستان های آموزشی شهرستان ساری در سال ۱۳۹۱ انجام شد. از انگشتان دست و ناحیه قدامی بینی افراد نمونه برداری انجام شد. نمونه ها بلافاصله در محیط مانیتول سالت آگار کشت داده شدند. کلنی های مشکوک با رنگ آمیزی گرم و تست های کاتالاز و کواگولاز مورد شناسایی قرار گرفتند. تست حساسیت به آنتی بیوتیک ها به روش دیسک دیفیوژن انجام شد. برای تعیین مقاومت استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده به متی سیلین از روش میکرودایلوشن براث و مشخص شدن حداقل غلظت ممانعت کنندگی از رشد باکتری استفاده شد. یافته ها : فراوانی حاملین استافیلوکوکوس اورئوس و استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین به ترتیب ۱۶.۲% و ۹.۵% تعیین شد. بیشترین درصد حاملین استافیلوکوکوس اورئوس در کارکنان بخش اتاق عمل - آنژیوگرافی و داخلی اطفال بود. بیشترین فراوانی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین در کارکنان بخش های اتاق عمل و آنژیوگرافی بود. تمام سویه ها نسبت به پنی سیلین و آموکسی سیلین مقاوم و نسبت به ونکومایسین و کلرامفنیکل حساس بودند. نتیجه گیری : فراوانی استافیلوکوکوس اورئوس در کارکنان بیمارستان های آموزشی ساری، نسبت به مطالعات مشابه در کشور پایین تر و فراوانی سویه های مقاوم به متی سیلین در مقایسه با مطالعات مشابه ایران بالاتر بود.