اثر چهار هفته تمرین استقامتی بر سطح سرمی آنزیم پاراکسوناز-۱ و نیم رخ لیپیدی مردان چاق غیرورزشکار

زمینه و هدف : پاراکسوناز-۱ عامل مهم جلوگیری از اکسیداسیون لیپیدها و تشکیل اکسید لیپوپروتئین کم چگال است. مطالعات متناقضی از اثر فعالیت بدنی بر پاراکسوناز-۱ وجود دارد. این مطالعه به منظور تعیین اثر چهار هفته تمرین استقامتی بر سطح سرمی آنزیم پاراکسوناز-۱ و نیم رخ لیپیدی مردان چاق غیرورزشکار انجام شد. روش بررسی : در این کارآزمایی بالینی ۱۶ مرد چاق غیرورزشکار سالم به صورت تصادفی در دو گروه هشت نفری کنترل و مداخله قرار گرفتند. افراد گروه مداخله به مدت چهار هفته، هفته ای سه جلسه با شدت ۸۰-۶۵ درصد ضربان قلب بیشینه به دویدن استقامتی تناوبی پرداختند. نمونه گیری خون ۴۸ ساعت قبل از اولین جلسه تمرین و ۴۸ ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین در حالت ناشتا ۱۲ ساعته انجام شد و سطح سرمی پاراکسوناز-۱ و نیم رخ لیپیدی شامل کلسترول، تری گلیسرید، لیپوپروتئین کم چگال و لیپوپروتئین پر چگال با روش ELISA اندازه گیری شدند. یافته ها : غلظت پاراکسوناز-۱ بعد از دوره تمرین در گروه مداخله ۱۵.۵۷% افزایش (P<۰.۰۵) و در گروه کنترل ۱۹.۲۵% کاهش غیرمعنی دار داشت. در انتهای مطالعه و مقایسه برون گروهی، غلظت سرمی پاراکسوناز-۱ در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل افزایش آماری معنی دار نشان داد (P<۰.۰۵). در انتهای مطالعه و مقایسه برون گروهی سطح سرمی لیپوپروتئین کم چگال در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل کاهش آماری معنی داری یافت (P<۰.۰۵). نتیجه گیری : چهار هفته تمرین استقامتی سبب افزایش غلظت سرمی پاراکسوناز-۱ و کاهش لیپوپروتئین کم چگال مردان چاق گردید.