مقایسه سبک های دلبستگی و راهبردهای مقابله ای دختران دانش آموز مبتلا و غیرمبتلا به سندرم روده تحریک پذیر

زمینه و هدف : ارتباط بین استرس و بیماری های گوارشی به خصوص سندرم روده تحریک پذیر از سال ها پیش مورد توجه است. این مطالعه به منظور مقایسه سبک های دلبستگی و راهبردهای مقابله ای دختران دانش آموز مبتلا و غیرمبتلا به سندرم روده تحریک پذیر انجام شد. روش بررسی : این مطالعه موردی – شاهدی روی ۵۰ دانش آموز دختر مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر و ۵۰ دختر دانش آموز سالم دبیرستان های دولتی شهرستان گرگان در سال ۱۳۹۰ به روش نمونه گیری تصادفی انجام شد. گروه های مورد مطالعه از نظر سن، مقطع و رشته تحصیلی با هم یکسان بودند. از پرسشنامه های معیار Rome III برای تشخیص سندرم روده تحریک پذیر به همراه معاینه و تایید پزشک استفاده شد. برای تمام شرکت کنندگان در مطالعه پرسشنامه مقیاس دلبستگی بزرگسالان Rass و پرسشنامه راهبردهای مقابله ای Lazarus تکمیل شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-۱۷ و آزمون آماری t تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها : در گروه مورد میزان دلبستگی اضطرابی و اجتنابی بیشتر از گروه شاهد بود (P<۰.۰۵). بیشترین سبک دلبستگی در گروه شاهد از نوع ایمن تعیین شد. میانگین و انحراف معیار راهبردهای مقابله ای دختران گروه مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر در مقایسه با گروه شاهد شامل فاصله گرفتن، خود کنترلی، طلب حمایت اجتماعی، گریز – اجتناب، حل مساله، ارزیابی مجدد و پذیرش مسوولیت تفاوت آماری معنی داری نشان داد (P<۰.۰۵). راهبرد مقابله ای مستقیم در گروه مورد در مقایسه با گروه شاهد تفاوت آماری معنی داری نداشت. نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد که بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر در مقایسه با افراد سالم بیشتر از سبک های دلبستگی اضطرابی و اجتنابی (شیوه های مقابله ای منفی) استفاده می کنند.