مقایسه اثر عسل و دیفن هیدرامین بر تسکین سرفه کودکان ۲ تا ۵ ساله دارای عفونت ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی

زمینه و هدف : عفونت ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی و مصرف داروهای سرماخوردگی در کودکان بسیار شایع است. استفاده از این داروها نه تنها اثری در بهبود بیماری ندارد؛ بلکه با عوارض جانبی زیادی در این گروه همراه است. این مطالعه به منظور مقایسه اثر عسل با دیفن هیدرامین در تسکین سرفه کودکان دو تا پنج ساله با عفونت ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی انجام شد. روش بررسی : این کارآزمایی بالینی دوسوکور روی ۱۲۶ کودک (۶۰ پسر و ۶۶ دختر) ۵-۲ ساله با عفونت ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی آورده شده به درمانگاه کودکان بیمارستان شریعتی بندرعباس در سال ۱۳۸۹ انجام شد. بیماران با نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. کودکان از نظر خصوصیات پایه مانند سن، جنس، مدت زمان بیماری، سابقه واکسیناسیون، وزن، رشد، حال عمومی و معاینات قلبی ریوی یکسان بودند. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه ۶۳ نفری دریافت کننده (سه بار در روز و دوز سوم یک ساعت قبل از خواب شبانه) عسل و شربت دیفن هیدرامین (mg/kg ۵) قرار گرفتند. دو روز بعد معاینه مجدد انجام گردید و تعداد و شدت سرفه طی شب و روز بررسی شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-۱۹ ، independent t-test و chi-square test تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها :. میانگین و انحراف معیار سن کودکان گروه مصرف کننده عسل ۱۱.۳۹±۴۵.۲۱ ماه و گروه مصرف کننده دیفن هیدرامین ۱۱.۹۵±۴۳.۹۸ ماه بود. تعداد و شدت سرفه های شبانه در ۹۷.۴% از گروه دریافت کننده عسل نسبت به گروه دریافت کننده دیفن هیدرامین (۵۸.۷%) کاهش نشان داد (P<۰.۰۲). همچنین تعداد و شدت سرفه های روزانه نیز در ۸۴.۱% از گروه دریافت کننده عسل در مقایسه با گروه دریافت کننده دیفن هیدرامین (۵۸.۷%) کاهش یافت (P<۰.۰۱). نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد که عسل در تسکین سرفه ناشی از عفونت ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی در کودکان ۵-۲ ساله در مقایسه با دیفن هیدرامین موثرتر است.