ارزیابی دقت سیستم پنج سطحی در تریاژ مراجعین به بخش اورژانس بیمارستان امام حسین (ع) (۱۳۹۰)

زمینه و هدف : وجود یک سیستم تریاژ کارآمد از نیازهای اساسی بخش اورژانس در راستای افزایش بهره وری و کاهش عوارض ناشی از تاخیر در دسترسی به موقع خدمات است. این مطالعه به منظور ارزیابی دقت نسخه فارسی سیستم پنج سطحی (ESI) (emergency severity index) در تریاژ مراجعین به بخش اورژانس بیمارستان امام حسین (ع) انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه توصیفی تریاژ پنج سطحی برای تمامی مراجعین (۶۱۳ مرد و ۴۳۷ زن) بخش اورژانس بیمارستان امام حسین(ع) تهران از فروردین ماه لغایت تیر ماه سال ۱۳۹۰ انجام شد. داده ها توسط یک پرسشنامه و به طور مجزا توسط یک پرستار و یک متخصص اورژانس ثبت شد و سپس مورد مقایسه قرار گرفت. برای تعیین میزان توافق بین مشاهده کنندگان (inter-rater agreement) تریاژ انجام شده توسط متخصص اورژانس و پرستار، ضریب کاپا مورد قیاس قرار گرفت و برای تعیین روایی، حساسیت و ویژگی تریاژ پنج سطحی از نرم افزار STATA-۱۱.۰ ، آزمون های Chi-Square و Fisher و رسم جدول roctab استفاده شد و با پیامد بیماران مقایسه گردید. یافته ها : کاپای محاسبه شده برای تعیین میزان توافق بین مشاهده کنندگان بین تریاژ پرستار و پزشک برابر ۰.۸۱ ؛ (۹۵%CI: ۰.۷۹-۰.۸۳) تعیین شد. حساسیت و ویژگی تریاژ به ترتیب برای سطح یک ۱۰۰% و ۹۹.۸% ؛ سطح دو ۵۳.۲% و ۹۷.۵% ؛ سطح سه ۹۰.۷% و ۹۳.۷% ؛ سطح چهار ۶۷.۱% و ۹۸.۳% و سطح پنج ۹۸% و ۹۴% تعیین شد. همچنین همپوشانی بالایی بین سطح تریاژ و پیامد بیماران مشاهده گردید (P<۰.۰۵). نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد که سیستم تریاژ پنج سطحی از دقت و صحت بالایی در تریاژ و همچنین تخمین پیامد بیماران برخوردار است و می تواند به عنوان یک سیستم کارآمد در تریاژ بیمارستانی مورد استفاده قرار گیرد.