اختلال روانی کلامی و حافظه کاری بستگان درجه یک کودکان مبتلا به اوتیسم

زمینه و هدف : اختلالات طیف اوتیسم با منشاء ژنتیکی، اختلالاتی شناختی و عصبی - رفتاری بوده و شامل سه ویژگی اصلی اختلال در اجتماعی شدن، اختلال در ارتباطات کلامی و غیرکلامی و الگوهای محدود و تکراری رفتار می باشد. این مطالعه به منظور تعیین اختلال روانی کلامی (آوایی و معنایی) و حافظه کاری بستگان درجه یک کودکان مبتلا به اوتیسم انجام شد. روش بررسی : این مطالعه مورد - شاهدی روی ۴۹ فرد از بستگان درجه یک کودکان مبتلا به اوتیسم از ۳۳ خانواده (۳۲ مادر، ۱۰ پدر، ۶خواهر و یک برادر) عضو انجمن حمایت از کودکان مبتلا به اوتیسم اصفهان و ۵۱ فرد از بستگان درجه یک کودکان سالم از ۲۷ خانواده (۲۳ مادر، ۱۶ پدر، ۷ خواهر و ۵ برادر) در سال ۱۳۸۹ انجام شد. افراد مورد مطالعه به شیوه در دسترس انتخاب شدند. آزمون روانی کلامی معنایی و آوایی و آزمون فراخنای اعداد (با بار کم و زیاد) مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-۱۹، independent t-test و paired t-test تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها : بستگان درجه یک کودکان مبتلا به اوتیسم در مقایسه با بستگان درجه یک کودکان سالم عملکرد ضعیف تری در روانی کلامی معنایی ۳.۳±۱۶.۸۳ در مقابل ۳.۹±۱۹.۲۳ ، روانی کلامی آوایی ۳.۳±۱۱.۴۶ در مقابل ۳.۸±۱۴.۰۸ ، حافظه کاری با بار کم ۰.۶±۵.۲۲ در مقابل ۰.۹±۵.۵۵ و حافظه کاری با بار زیاد ۰.۹۸±۳.۶۵ در مقابل ۰.۸±۴.۱۴ داشتند (P<۰.۰۵). نتیجه گیری : عملکرد ضعیف تر روانی کلامی معنایی، روانی کلامی آوایی، حافظه کاری با بار کم و حافظه کاری با بار زیاد بستگان درجه یک کودکان مبتلا به اوتیسم می تواند نشان دهنده انتقال ژنتیکی این ویژگی ها در اوتیسم باشد.