تعیین حساسیت باکتری اشریشیاکلی جدا شده از ادرار زنان باردار نسبت به آنتی بیوتیک ها در شهرستان کلاله (۱۳۸۷)

زمینه و هدف : عفونت ادراری شایع ترین عفونت باکتریایی در زمان بارداری است. زنان باردار بیشتر در معرض ابتلا به پیلونفریت می باشد. شناسایی به موقع عفونت ادراری و درمان متناسب با آن به خصوص در زنان باردار در مواقعی که دسترسی به انجام کشت ادرار وجودندارد؛ می تواند در کاهش عوارض ناشی از آن موثر باشد. این مطالعه به منظور تعیین حساسیت باکتری اشریشیاکلی جدا شده از کشت ادرار زنان باردار نسبت به آنتی بیوتیک های رایج در شهرستان کلاله انجام شد. روش بررسی : این مطالعه توصیفی روی باکتری اشرشیاکلی جدا شده از نمونه ادرار ۳۶۰ زن باردار مراجعه کننده به آزمایشگاه مرکز بهداشت شهرستان کلاله در سال ۱۳۸۷ صورت گرفت. پس از کشت نمونه های ادرار در محیط های ائوزین متیلن بلو EMB ، بلادآگار و محیط های کشت افتراقی سوش اشرشیاکلی؛ آنتی بیوگرام با روش انتشار دیسک Kirby-Bauer انجام شد و هاله عدم رشد آن طبق استانداردهای کمیته ملی برای آزمایشگاه های بالینی نسبت به آنتی بیوتیک ها تعیین شد. یافته ها : میزان حساسیت به آنتی بیوتیک کواموکسی کلاو ۵.۷۲ درصد، آمپی سیلین ۸.۸۶ درصد، آموکسی سیلین ۱۱.۸۷درصد، سفازولین ۳۲.۱۲ درصد، سفالکسین ۳۶.۱ درصد، جنتامایسین ۴۰.۲۸ درصد، کوتریموکسازول ۴۸.۱۵ درصد، نالیدیکسیک اسید ۵۵.۳ درصد، نیتروفورانتویین ۷۲.۴۸ درصد و سفتریاکسون ۸۰.۷۸ درصد تعیین گردید. نتیجه گیری : نتایج این مطالعه نشان دهنده میزان بالای مقاومت باکتری اشرشیاکلی جدا شده از ادرار زنان باردار نسبت به آنتی بیوتیک های آموکسی سیلین و آمپی سیلین (داروی معرفی شده خط اول در دستورالعمل مراقبت مادران باردار) در این منطقه می باشد. همچنین بالاترین حساسیت نسبت به سفتریاکسون و نیتروفورانتویین مشاهده گردید.