ارتباط اختلالات هورمونی با اختلالات قاعدگی

زمینه و هدف : اختلالات قاعدگی شامل افزایش طول مدت قاعدگی و کاهش طول مدت آن و افزایش یا کاهش حجم خونریزی می توانند در اثر اختلال در هورمون های تیروئیدی، هورمون های گنادوتروپین و نیز برخی مارکرهای دیگر مانند پرولاکتین به وجود آیند. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط سطح سرمی هورمون های تیروئید و جنسی با اختلالات قاعدگی در گرگان انجام شد. روش بررسی : این مطالعه توصیفی تحلیلی روی ۱۱۰ زن مبتلا به اختلال قاعدگی بدون اختلالات ساختاری در محدوده سنی ۱۸ تا ۴۰ سال مراجعه کننده به مطب های خصوصی متخصصین زنان و زایمان شهر گرگان طی مدت ۱۷ ماه در سال های ۸۸-۱۳۸۷ انجام شد. برای اندازه گیری سطح سرمی تستوسترون، TSH ، T۳ ، T۴ ، PRL ، FSH و LH در روز سوم قاعدگی از افراد ۵ میلی لیتر خون گرفته شد. همه آزمایش ها به روش الیزا انجام شدند. یافته ها : میانگین سنی افراد مورد بررسی ۵.۹±۲۷.۹ سال بود. بین وجود هیرسوتیسم با سطح هورمون ها به جز T۴ رابطه معنی داری مشاهده نشد. بیشترین افراد مبتلا به بیماری اختلالات قاعدگی (۴۲.۷%) در گروه سنی کمتر از ۲۵ سال قرار داشتند. فراوان ترین اختلال قاعدگی مشاهده شده اولیگومنوره (۳۳.۶%) و کمترین آمنوره (۴.۵%) بود. بیشترین اختلال هورمونی مربوط به T۳ (۴۶.۳%) و LH (۴۴.۵%) و کمترین اختلال مربوط به تستوسترون (۵.۴%) بود. در مجموع ۱۱ نفر (۱۰%) علایم هیرسوتیسم را داشتند. نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد که اختلال هورمون های T۳ و LH در زنان مبتلا به اختلال قاعدگی فراوان ترین اختلال هورمونی می باشد.