اثر بنزوات پتاسیم بر ساختار هیستوپاتولوژیک جفت موش

زمینه و هدف : بنزوات سدیم و بنزوات پتاسیم به عنوان نگهدارنده های غذایی در بسیاری از محصولات غذایی و داروئی برای به تاخیر انداختن رشد میکروارگانیسم ها استفاده می شوند. این مطالعه به منظور تعیین اثر بنزوات پتاسیم روی تغییرات هیستوپاتولوژیک جفت موش نژاد BALB/c انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه تجربی ۴۵ سر موش ماده نژاد BALB/c با وزن ۳۰±۲۵ گرم به دو گروه آزمایشی ۱ و۲ (دریافت کننده بنزوات پتاسیم با دوز ۲۸۰ و ۵۶۰ میلی گرم برکیلوگرم وزن بدن) و گروه شاهد (نرمال سالین)تقسیم شدند. تزریق به صورت درون صفاقی طی مدت ۱۰ روز قبل از بارداری و نیز از روز ۵ تا ۱۶ بارداری صورت گرفت. تعداد موش های باردار در هر گروه ۱۰ سر بود و از هر سر موش باردار ۵ جفت به صورت تصادفی مورد مطالعه قرار گرفت. روز ۱۸ بارداری جفت ها از رحم خارج شدند. مطالعه ماکروسکوپی برای تعیین ناهنجاری های مورفولوژیکی انجام شد. پس از اندازه گیری قطر و وزن جفت ها، مراحل پاساژ بافتی و تهیه مقاطع بافتی صورت گرفت. سپس نمونه ها با هماتوکسیلین ائوزین رنگ آمیزی شدند و تغییرات هیستوپاتولوژیک تعیین گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-۱۱.۵ و آزمون های کای اسکوئر ، ANOVA و توکی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها : وزن و قطر جفت گروه های آزمایشی ۱و۲ نسبت به گروه شاهد کاهش معنی داری نشان داد (P<۰.۰۵). میزان آتروفی در جفت های گروه های آزمایشی نسبت به گروه شاهد بیشتر بود (P<۰.۰۵). عدم تشکیل جفت در گروه آزمایشی ۱و۲ به طور معنی داری نسبت به گروه شاهد بیشتر بود (P<۰.۰۵). تغییرات بافتی از جمله هموراژی وسیع و اختلالات و آسیب های بافتی دو ناحیه مادری و جنینی در گروه های آزمایشی ۱و۲ نسبت به گروه شاهد مشاهده گردید. نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد که مصرف بنزوات پتاسیم قبل و در طول دوران بارداری موش سبب تغییرات مورفولوژیکی و هیستوپاتولوژیکی جفت از جمله کاهش قطر، وزن، آتروفی، عدم تشکیل، هموراژی و آسیب های بافتی می شود و این تغییرات وابسته به میزان بنزوات پتاسیم دریافتی بود.