مقایسه میزان بقای کوتاه مدت بیماران پس از احیای قلبی ریوی در بخش اورژانس بیمارستان های آیت اله طالقانی و شهید مدرس تهران طی سال ۱۳۸۴

زمینه و هدف : ایست قلبی-ریوی مسوول نیمی از موارد مرگ و میر بیماران است. در بسیاری از موارد با احیای قلبی-ریوی موثر و فوری می توان بیمار را از مرگ نجات داد. در سال های اخیر پیشرفت های بسیاری در زمینه احیای قلبی-ریوی صورت گرفته است؛ ولی متاسفانه آمار دقیقی از میزان موفقیت احیای قلبی-ریوی در ایران وجود ندارد. این مطالعه به منظور مقایسه میزان بقای کوتاه مدت بیماران پس از احیای قلبی ریوی در بخش اورژانس بیمارستان های آیت اله طالقانی و شهید مدرس تهران انجام شد. روش بررسی : این مطالعه توصیفی تحلیلی گذشته نگر روی ۱۷۸ بیماری که در بخش اورژانس دو بیمارستان دانشگاهی آیت اله طالقانی (۵۴ نفر) و شهیدمدرس (۱۲۴ نفر) احیای قلبی-ریوی شده بودند؛ در سال ۱۳۸۴ انجام شد. مدت زمان تاخیر تیم احیاء، مدت زمان احیای قلبی-ریوی و نتیجه احیای قلبی-ریوی با استفاده از آزمون های تی و کای اسکوئر تجریه و تحلیل شدند. یافته ها : پس از گذشت ۲۴ ساعت از ایست قلبی، احیای قلبی-ریوی در ۵۴ فرد مورد مطالعه در بیمارستان طالقانی تنها در ۷مورد (۱۳%) موفقیت آمیز بود. از ۱۲۴ مورد احیای قلبی-ریوی در بیمارستان شهید مدرس ، ۳۳ مورد (۲۶.۶%) با بقای بیماران همراه بود (P<۰.۰۵). مدت زمان تاخیر در شروع عملیات احیاء در بیمارستان آیت اله طالقانی ۲.۹±۰.۹ دقیقه و در بیمارستان شهیدمدرس ۲.۷±۱.۱ دقیقه بود. میانگین مدت زمان احیاء گروه اول ۴۴.۲±۱۱.۲ دقیقه و گروه دوم ۴۴±۷.۵ دقیقه بود. نتیجه گیری : نتایج این مطالعه نشان داد که میزان بقای ۲۴ ساعته بیماران به دنبال احیای قلبی-ریوی در مقایسه با سایر نقاط کشور مشابه بوده؛ اما از میزان جهانی کمتر می باشد.