علل هیپربیلی روبینمی شدید غیرمستقیم در نوزادان رسیده بستری در بیمارستان کودکان طالقانی گرگان

زمینه و هدف : ایکتر یا زردی مشکل شایع دوره نوزادی است که عدم تشخیص نوع پاتولوژیک آن احتمال کرن ایکتروس را افزایش می دهد که با موربیدیتی قابل توجهی همراه است. این مطالعه به منظور تعیین علل هیپربیلی روبینمی شدید غیرمستقیم در نوزادان رسیده بستری در بیمارستان کودکان طالقانی گرگان انجام شد. روش بررسی : این مطالعه توصیفی مقطعی روی تمامی نوزادان بستری شده به دلیل ایکتر نوزادی در بیمارستان طالقانی گرگان طی سال های ۸۴-۱۳۸۳ انجام شد. نوزادان مبتلا به ایکتر شدید از میان آنان انتخاب شدند. هیپربیلی روبینمی شدید => ۱۸ میلی گرم در دسی لیتر در نوزادان ترم بالای ۲۵۰۰ گرم در نظر گرفته شد. آزمایشات بیلی روبین (توتال ومستقیم)، کشت خون، شمارش رتیکولوسیت، تست کومبس مستقیم، سطح آنزیم گلوکز ۶ فسفات دهیدروژناز، شمارش کامل سلول های خونی، گروه خونی مادر و نوزاد، کشت ادرار، پروتئین راکتیو C انجام شد. یافته ها : ۷۶۶ نوزاد ترم بالای ۲۵۰۰ گرم در طول یک سال به دلیل ایکتر بستری شدند. ایکتر شدید در ۹۲ مورد (۱۲ درصد) (۵۴ پسر ، ۳۸ دختر) بروز نمود. علل هیپربیلیروبینمی شدید شامل ۴۱ مورد (۶/۴۴ درصد) ناشناخته، ۲۵مورد (۲/۲۷ درصد) سپسیس، ۱۵مورد (۳/۱۶ درصد) کمبود گلوکز۶ فسفات دهیدروژناز، ۷ مورد (۶/۷ درصد) عفونت ادراری، ۳ مورد (۳/۳ درصد) ناسازگاری ABO و ۱ مورد (۱/۱ درصد) تغذیه با شیرمادر بود. نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد که شایع ترین علت ایکتر شدید در این منطقه ناشناخته است. سپسیس، کمبود آنزیم گلوکز۶فسفات دهیدروژناز، عفونت ادراری ، ناسازگاری ABO و تغذیه با شیر مادر از دیگر علل شایع ایکتر شدید تعیین شدند.