شیوع افسردگی و عوامل مرتبط با آن در عشایر ایل بختیاری ایران در سال ۱۳۸۵

زمینه و هدف : افسردگی یکی از شایع ترین اختلالات خلقی است. این مطالعه به منظور بررسی میزان شیوع افسردگی و تعیین حجم مشکل و عوامل همراه آن در بین عشایر ایل بختیاری ایران در استان چهارمحال و بختیاری اجرا گردید. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی ، توصیفی - تحلیلی ۴۰۰ نفر از جمعیت عشایری استان چهارمحال و بختیاری به صورت نمونه گیری تصادفی منظم با استفاده از آزمون بک (Beck) در سال ۱۳۸۵ بررسی شدند. داده ها با کمک نرم افزار آماری SPSS-۱۱ و آزمون های آماری تی ، کای اسکوئر ، آنالیز واریانس و ضریب همبستگی اسپیرومن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها : میانگین و انحراف معیار نمره افسردگی در زنان ۸/۱۰۵/۱۸ و در مردان ۴۵/۱۱۹/۱۴ بود. میزان شیوع کلی افسردگی در جامعه مورد بررسی ۶/۲۹ درصد با دامنه اطمینان (۶/۳۳ – ۶/۲۵) : ۹۵ درصد CI بود. میزان شیوع درجات افسردگی متوسط و بالاتر ۲۴ درصد تعیین گردید. شیوع افسردگی در زنان بیشتر از مردان (۰۵/۰P<) و در افراد مجرد بیشتر از متاهلین بود که اختلاف معنی داری را با ۰۵/۰P< نشان می دهد. افسردگی در افراد خانه دار و بیکار به طور معنی داری بیشتر از سایر مشاغل بود (۰۵/۰P<). بیشترین شیوع افسردگی به ترتیب در گروه های سنی زیر ۲۰ سال و بالای ۵۰ سال بود. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که شیوع افسردگی در جامعه عشایری در مقایسه با سایر مطالعات انجام شده در استان چهارمحال و بختیاری بیشترمی باشد.