ارتباط یافته های دانسیتومتری استخوان زنان با شاخص چانه ای استخوان مندیبل در رادیوگرافی پانورامیک

زمینه و هدف : دانسیتومتری استخوان روشی مناسب برای بررسی وضعیت اسکلتال بیماران می باشد. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط وضعیت اسکلتال ناحیه گردن فمور و مهره های L۲-L۴ با شاخص چانه ای (Mental Index) استخوان مندیبل در رادیوگرافی پانورامیک زنان مراجعه کننده به بخش رادیولوژی دانشکده دندانپزشکی مشهد انجام شد.   روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، رادیوگرافی های پانورامیک ۶۷ نفر از خانم های مراجعه کننده به بخش رادیولوژی دانشکده دندانپزشکی مشهد در سال ۱۳۸۳ با سن بیش از ۳۵ سال که سالم و فاقد تاریخچه مصرف داروهای موثر بر متابولیسم استخوان بودند، بررسی شد و در آنها شاخص چانه ای تعیین و ثبت گردید. از همه بیماران مورد مطالعه دانسیتومتری استخوان در مرکز توس به وسیله دستگاه Osteocore و روش DEXA در دو کانون گردن فمور چپ و ناحیه  L۲-L۴(مهره های دوم تا چهارم کمری) به عمل آمد. بیماران با توجه به معیار T-score به سه گروه طبیعی، استئوپنیک و استئوپوروتیک در هر کانون تقسیم شدند. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون های ANOVA و ضریب همبستگی پیرسن تجزیه و تحلیل آماری شد.   یافته ها : میانگین شاخص چانه ای بین گروه های طبیعی و استئوپنیک در ناحیه گردن فمور زنان مورد مطالعه اختلاف معنی داری را نشان داد (۰۵/۰P<). میانگین شاخص چانه ای بین گروه های طبیعی و استئوپوروتیک و استئوپنیک و استئوپوروتیک در ناحیه  L۲-L۴زنان مورد مطالعه اختلاف معنی داری را نشان داد (۰۵/۰P<). شاخص چانه ای با T-score در ناحیه گردن فمور و ناحیه L۲-L۴ همبستگی معنی داری داشت (به ترتیب ۳۳/۰r= ، ۳۲/۰=r و ۰۵/۰P<).   نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که می توان از شاخص چانه ای استخوان مندیبل به عنوان ابزار مفیدی در تخمین وضعیت اسکلتال بیماران استفاده نمود. ولی به کارگیری این شاخص به تنهایی برای بررسی دقیق وضعیت اسکلتال بیماران کافی نمی باشد.