بروز و شیوع دیابت درجمعیت روستایی بالاتر از ۳۰ سال شهرستان کلاله (سال ۱۳۸۴)

زمینه و هدف : دیابت شامل گروهی از اختلالات متابولیک شایع است که مشکلات بهداشتی فراوانی را برای فرد مبتلا و جامعه به همراه می آورد. میزان وقوع جهانی دیابت به دلیل افزایش شیوع چاقی و کاهش میزان فعالیت بدنی در حال افزایش است. هدف از انجام این مطالعه، تعیین شیوع و بروز دیابت و عوامل دخیل در آن در شهرستان کلاله (واقع در شرق استان گلستان) بود. روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی و مقطعی روی کلیه افراد بالای ۳۰ سال روستایی مبتلا به دیابت که قبل از سال ۱۳۸۴ به دلیل علایم دیابت شناخته شده بودند و یا در غربالگری عمومی سال ۱۳۸۴ مراکز بهداشتی درمانی روستایی جمعیت بالای ۳۰ سال (با بررسی قند پلاسما ناشتا در دو نوبت) کشف شدند، انجام شد. برای نمونه ها پرسشنامه ای حاوی مشخصات فردی تکمیل شد. سپس داده ها به وسیله نرم افزار آماری SPSS-۱۳ وارد رایانه گردید. شاخص های مرکزی و پراکندگی و بروز و شیوع دیابت با توجه به کل جمعیت مورد مطالعه به دست آمد. یافته ها : در این بررسی ۳۹۴ فرد مبتلا به دیابت شناسایی شدند. بروز دیابت در جمعیت مورد مطالعه ۶/۰ درصد و شیوع آن ۱۳/۱ درصد بود. میانگین سنی افراد مورد بررسی ۶۱/۵۱ سال و نسبت مرد به زن ۴/۰ بود. میانگین BMI در افراد مورد مطالعه Kg/m²۴۳/۲۹ بود و در دو جنس تفاوت آماری معناداری وجود داشت (۰۵/۰P<). در بررسی قومیت افراد، اکثریت (۸/۷۲ درصد) ترکمن بودند. اکثریت افراد (۲/۷۷ درصد) بی سواد بوده و ۸/۱درصد سواد درحد دیپلم و بالاتر داشتند. نتیجه گیری: شیوع و بروز دیابت در این منطقه در مقایسه با مطالعات انجام شده در سایر مناطق ایران، بسیار کمتر بود.