گزارش ۱۲ مورد از بیماری لپتوسپیروز در استان گلستان در سال ۱۳۸۳

زمینه و هدف : بیماری لپتوسپیروز یکی از شایع ترین بیماری های مشترک بین انسان و حیوان در سراسر دنیا محسوب می شود. بیماری گاها مهلک بوده و از طریق تماس مستقیم یا غیرمستقیم با ادرار حیوانات آلوده به لپتوسپیرا بروزمی کند. این مطالعه به منظور معرفی موارد بروز لپتوسپیروز در استان گلستان طی سال ۱۳۸۳ انجام شد. روش بررسی : طبق هماهنگی‎های مقرر با مرکز بهداشت استان، ۲۰ بیماری که با تشخیص پزشک معالج و بر اساس علایم بالینی مشکوک به لپتوسپیروز بودند، به مرکز آموزشی – درمانی ۵ آذر گرگان در سال ۱۳۸۳ ارجاع داده شدند. بیمارانی که لااقل ۴ علامت از علائم بالینی عمومی لپتوسپیروز از قبیل تب ، سردرد شدید، قرمزی ملتحمه، درد عضلات و مفاصل، زردی و بی‎حالی عمومی و نیز سابقه کار در مزرعه، تماس با حیوانات اهلی یا وحشی و تماس با آب‎های راکد محیطی را داشتند، مبتلا به لپتوسپیروز تلقی می‎شدند. سپس با رد سایر علل (منفی بودن مارکرهای هپاتیت، کشت خون بیماران، منفی بودن سرولوژی رایت و ویدال و VDRL و اسمیر خون محیطی) از آنان نمونه‎گیری خون به عمل می‎آمد و پرسشنامه پر می‎شد و تست MAT در مورد بیماران مشکوک درخواست می‎شد. یافته ها : ۱۲ بیمار عمدتا برنجکار با علایم بالینی منطبق با لپتوسپیروز و با شایع ترین شکایات تب، لرز و سردرد که آزمون سرولوژیکی MAT برای تمام موارد از نظر لپتوسپیروز مثبت بود، گزارش شد. پرخونی ملتحمه در ۷۵ درصد بیماران و افزایش CPK به بیش از ۲برابر حد طبیعی در ۴/۶۶ درصد آنها یافت شد و تمامی بیماران با آمپی سیلین یا آموکسی سیلین بهبود یافتند. نتیجه گیری : براساس یافته های این مطالعه بایستی لپتوسیپروز به عنوان یک بیماری شغلی برنج کاران مدنظر پزشکان قرار گیرد. تشخیص زودرس آن می تواند از ایجاد عوارض در این گروه از کشاورزان جلوگیری نماید.