اثر ضدباکتریایی ۲۰ گونه ازگیاهان دارویی علیه استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم و حساس به متی سیلین

سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 94

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_GOUMS-9-1_009

تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402

چکیده مقاله:

زمینه و هدف : عفونت های ایجاد شده به وسیله استافیلوکوکوس اورئوس های مقاوم به متی سیلین و اگزاسیلین عمدتا با منشاء بیمارستانی هستند که در بسیاری از کشورهای جهان در حال افزایش است. به همین دلیل محققان نیز تلاش های زیادی برای یافتن ترکیبات جدید به عنوان جایگزین مناسب این آنتی بیوتیک ها انجام داده اند. این مطالعه نیز به منظور بررسی اثر ضد باکتریایی عصاره الکلی ۲۰ گونه از گیاهان دارویی استان گلستان علیه سویه های بالینی و استاندارد استافیلوکوکوس اورئوس حساس و مقاوم به متی سیلین انجام شد. روش بررسی : در این تحقیق عصاره گیری اکالیپتوس، نعناء، رزماری، آویشن باغی، گل راعی، سیاه دانه، درخت پیرو، گزنه، سیر، زرشک، کلزا، افسنطین، بابونه، زیره سبز، پنبه، اسپند، گل مخروطی ارغوانی، درمنه، گز و انار به روش پرکولاسیون و استخراج حلال نیز به کمک پمپ خلا انجام شد. بررسی اثر ضدباکتریایی عصاره اتانولی گیاهان علیه سویه های MRSA و MSSA به روش انتشار در آگار و به کمک دیسک انجام شد. هر آزمون سه بار تکرار گردید و میانگین قطر هاله عدم رشد روی محیط مولرهینتون آگار اندازه گیری و ثبت و خاصیت ضدباکتریایی عصاره ها با هم مقایسه گردید. سپس با استفاده از روش microdilution Broth حداقل غلظت بازدارنده از رشد (MIC) گیاهانی که بهترین اثر را در روش دیسک – دیفیوژن داشتند، تعیین شد. یافته ها : از بین ۲۰ گیاه مورد بررسی عصاره اتانولی ۸ گیاه اوکالیپتوس، اسپند، درمنه، سیاه دانه، زرشک، گل راعی، انار و گز در روش دیسک – دیفیوژن بهترین اثر آنتی استافیلوکوکی را با توجه به قطر هاله عدم رشد نشان دادند، به طوری که حداکثر میانگین قطر هاله عدم رشد آنها ۴/۲۲ میلی متر ارزیابی شد. کمترین مقدار MIC این گیاهان mg/ml ۰۱/۰ مربوط به گیاه انار بود. همچنین قطر هاله عدم رشد گیاهان مورد بررسی در اکثر موارد روی سویه های مقاوم به متی سیلین بیش از سویه های حساس بود. نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد که گیاهان درمنه، زرشک، اوکالیپتوس، اسپند و گل راعی، سیاه دانه، انار و گز دارای بیشترین اثرات ضدباکتریایی سویه های MSSA و MRSA می باشند. البته کاربرد بالینی این گیاهان نیازمند مطالعات بیشتر و وسیع تری می باشد.