کارآیی آلوم توام با کیتوزان و پروتئین انعقادی مورینگا اولیفرا در حذف ذرات کلوئیدی و باکتری ها از آب های کدر

زمینه و هدف : کیتوزان و پروتئین انعقادی مورینگا اولیفرا از منعقدکننده های طبیعی هستند که امروزه به منظور رفع مشکلات مربوط به منعقدکننده های شیمیایی، کاربرد فراوانی پیدا کرده اند. این مطالعه به منظور تعیین کارآیی این ترکیبات طبیعی به عنوان کمک منعقدکننده به همراه آلوم، برای حذف ذرات کلوئیدی، باکتری های اشرشیاکلی و استرپتوکوکوس فیکالیس در شرایط بهینه انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه مداخله ای شبه تجربی، نمونه های آب ساختگی با کدورت های کم (NTU۲۰-۱۰)، کدورت متوسط (NTU۱۲۰–۱۰۰) و کدورت زیاد (NTU۲۲۰–۲۰۰) تهیه شد. غلظت بهینه آلوم توام با کمک منعقدکننده ها و PH بهینه از طریق آزمایش جار تعیین گردید. سنجش کدورت از طریق دستگاه کدورت سنج HACH مدلP۲۱۰۰و براساس اصل پراکندگی نور صورت گرفت. نمونه برداری از عمق۱۰ سانتی متری زیر سطح آب برای تعیین کدورت و حذف باکتری ها انجام گرفت. آزمون تی زوج با ضریب اطمینان ۹۵ درصد در این مطالعه استفاده شد. یافته ها : غلظت بهینه آلوم برای کدورت های کم ، متوسط و زیاد به ترتیب ۴۰ ، ۲۰ و ۲۰ میلی گرم در لیتر و PH بهینه ۵/۷-۷ به دست آمد. کاربرد پروتئین انعقادی مورینگا بین ۵/۱۲ تا ۵/۶۲درصد و کایتوزان بین ۵۰ تا ۵/۸۷درصد غلظت منعقدکننده آلوم را در کدورت های مختلف کاهش داد و آلومینیوم باقی مانده را تا زیر ۰.۲ mg/l رساند. میزان حذف باکتری ها بین ۹۰ تا ۹۹۹۹/۹۹درصد بود و بعد از ۲۴ ساعت هیچ گونه رشد مجددی از باکتری ها در نمونه های آب تصفیه شده مشاهده نگردید. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که کیتوزان و پروتئین انعقادی مورینگا اولیفرا به عنوان کمک منعقدکننده ، بدون فیلتراسیون، کدورت آب را تا زیر NTU۵ کاهش می دهند.