درنگی در نگاه شریعت به مقوله سحر با رویکردی به اندیشه های مولانا
محل انتشار: مجله عرفانیات در ادب فارسی، دوره: 10، شماره: 38
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 78
فایل این مقاله در 23 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ERFAN-10-38_004
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402
چکیده مقاله:
سحر چیزی است، که ماخذ آن لطیف و دقیق می باشد به طوری که با چشم عادی دیده نمی شود و از طرق عادی منشاء آن را نمی توان یافت. انگیزه انتخاب این موضوع در میان دیگر موضوعات این است که برخی از مردم به دلایل مختلفی از جمله: نازل کردن شیاطین برای کشف گمشدهها، ایجاد اختلاف بین زن و شوهر و تسخیر نمودن جن و ملائکه و ... به سحر روی می آورند. از سوی دیگر قرآن کریم به صراحت به مسئله سحر پرداخته و تجلی این آیات را در اشعار عارف نامی مولانا جلال الدین بلخی می یابیم. نظر به این که هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی «سحر از منظر فقه و مولانا» می باشد، نخست مفهوم سحر از نظر لغوی و فقهی و سپس دیدگاه مولانا مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته و بهره نهایی مقاله مبین آن است که سحر فی الجمله حرام و نظر مولانا نیز بر این امر استوار می باشد.
نویسندگان
مریم حمید زاده
دانشگاه آزاد اسلامی سمنان
مریم آقایی بجستانی
دانشگاه آزاد اسلامی سمنان
محمد روحانی مقدم
دانشگاه آزاد اسلامی سمنان