تحلیل فابل عرفانی شتر وکارکردمعنایی آن در مثنوی و حدیقه
محل انتشار: مجله عرفانیات در ادب فارسی، دوره: 8، شماره: 32
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 45
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ERFAN-8-32_006
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402
چکیده مقاله:
تمثیل و نماد پردازی با شخصیت های حیوانی کارکرد اساسی در متون ادبی-عرفانی دارد. سنایی و به تبع آن مولانا بسیاری از معارف و مفاهیم عرفانی را به زبان سمبلیک و در قالب فابل پرورده اند. که یکی از آن تمثیلات حیوانی شتر است که در حدیقه سنایی و مثنوی مولوی نماد: حقیقت پنهان ،عشق الاهی ،پیر ره دان و صاحب کشف وشهود ، اجل و نفس است. در آغاز تعریفی از نماد ،تمثیل وفابل و کارکرد آن در مثنوی و حدیقه می آید ، سپس حکایت هایی که در آن نماد شتر پرداخته شده بررسی می شود.
نویسندگان