نگاهی بینامتنی به عناصر و محتوای داستان مطرب پیر در سه اثرعرفانی بر اساس دیدگاه معنا-ساختاری گرماس
محل انتشار: مجله عرفانیات در ادب فارسی، دوره: 7، شماره: 28
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 75
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ERFAN-7-28_006
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402
چکیده مقاله:
داستان مطرب پیراسرارالتوحید، درمصیبت نامه عطار و مثنویمولوی، با تغییر عناصر داستانی، پیام و محتوا و شخصیتهای داستان بهکارگرفته شده است و موضوع اصلی آن، سماع عارفانه وممنوعیت و مقبولیت آن است که هر سه متن، بدان توجه ویژه داشتهاند. قهرمان اصلی داستان اسرارالتوحید و داستان عطار، خود ابوسعید است؛ اما شخصیت اصلی داستان مولوی، خلیفه دوم است که برگرایش مذهبی مولوی و واردکردن گفتمان صریح دینی در متن تاکید دارد. این تحقیق براساس دیدگاه گرماس و با مطالعهکتابخانهای و با سویه توصیفی –تحلیلی کوشیده است تفاوتها و همسانیهای سه متن را از منظر داستانی ومحتوایی بیابدوتوانمندی و علائق اصلی هریک از ایشان را دراین داستان نشان دهد. حاصل این است که مولوی در داستانپردازی و معناپروری قویتر وتوانمندتر از عطار و محمد بن منور عملکرده است.
کلیدواژه ها:
Pir –Changy ، Motreb–Pir ، Molavi ، Atar va Monavar ، Elements of Story and Context ، Inter-textauality. ، پیر چنگی- مطرب پیر ، مولوی ، عطارومنور ، عناصر داستان و محتوا ، بینامتنیت
نویسندگان