تجلی اسماء و صفات الهی در دیوان سنایی
محل انتشار: مجله عرفانیات در ادب فارسی، دوره: 5، شماره: 17
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 52
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ERFAN-5-17_001
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402
چکیده مقاله:
سنایی غزنوی از پرآوازه ترین شاعران قرن ششم هجری و از پیشگامان شعر عرفانی محسوب می شود. برای نخستین بار در شعر اوست که مفاهیم و اصطلاحات عرفانی، لطایف و دقایق قرآنی بسیاری به شعر فارسی راه می یابد، که اسماء و صفات حضرت احدیت، مهم ترین آنها به شمار میآید. در این تحقیق نحوه تجلی اسماء و صفات الهی از منظر زبانی و واژگانی مورد بررسی قرار میگیرد. سنایی گاه نام و صفت باری تعالی را منطبق با آیات و روایات و ادعیه به کار میگیرد و گاه معادل فارسی برای اسماء الهی برمیگزیند. بخشی دیگر از این مبحث ذیل شعر عارفانه- عاشقانه قرار میگیرد و نام ها و صفاتی چون معشوق، دوست، دلبر و ... در خطاب به حق، وارد شعر سنایی میشود.
کلیدواژه ها:
divine Names and Attributes ، Sanaei Ghaznavi ، Mysticism ، linguistics and lexical ، اسماء وصفات الهی ، سنایی غزنوی ، عرفان ، زبانی و واژگانی.