بررسی و تحلیل شخصیت صوفی در مثنوی
محل انتشار: مجله عرفانیات در ادب فارسی، دوره: 4، شماره: 15
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 54
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ERFAN-4-15_003
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402
چکیده مقاله:
واژه صوفی، یکی از واژههای کلیدی و قابل اهمیت در مثنوی است. مولانا در هر سخنی از دیدگاه صوفیانه برکنار نیست. گاهگاه عرفان را با تصوف درمیآمیزد. باید با ژرفنگری، گفتار ناب عارفانه او را پیدا کرد. مولانا در مثنوی «روانشناسی صوفیانه» را طرح میکند اما نه برحسب طرحهای نظاممند موجود در کتابهای درسی کلاسیک؛ از اینرو، پژوهنده آثارش، خود، باید چارچوبی فراهم آورد که در درون آن، این تعالیم را بتوان مورد بررسی قرار داد. این مقاله با شیوه تحلیلی- توصیفی چهره صوفی را در مثنوی مینمایاند و در پایان صوفی حقیقی را از صوفینمایان متمایز میسازد.