جلوه های ناز و نیاز در ادب عاشقانه و عارفانه (با تکیه بر غزلیات سنایی، حافظ و وحشی بافقی)
محل انتشار: مجله عرفانیات در ادب فارسی، دوره: 3، شماره: 10
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 65
فایل این مقاله در 25 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ERFAN-3-10_008
تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402
چکیده مقاله:
ناز و نیاز یکی از مضامین رایج در اشعار عاشقانه و عارفانه ادب پارسی است. در روابط عاشقانه هرگاه در یکی از دو طرف، احساس نیاز شکل گیرد، معمولا طرف مقابل به ناز روی آورده و آنگاه که در دیگری احساس بی نیازی پررنگ شود، طرف مقابل نیازمندانه به جانب او روی می آورد. باید گفت اصولا چنین روابطی که مبتنی بر ناز و نیاز است در کنش ها و گفتگوهای عاشقانه و عارفانه ادب پارسی جلوه ای بارز می یابد.
نوشته حاضر می کوشد تا به بررسی کم و کیف ناز و نیاز در ادب عاشقانه و عارفانه سبک عراقی و مکتب وقوع با تکیه بر غزلیات سنایی، حافظ و وحشی بافقی بپردازد. در این مقاله پس از ارائه تعاریفی از ناز و نیاز، به بررسی جلوه های آن در غزلیات سنایی ،حافظ و وحشی بافقی پرداخته شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان