رابطه تجربه دوره آموزشی و رویکرد مطالعه عمل فکورانه در دانشجویان پرستاری

مقدمه: رویکردهای مطالعه شامل افکار و رفتارهای پنهان و آشکاری است که از طریق مداخلات آموزشی می توان آنها را تغییر داد. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه تجربه دوره آموزشی و رویکرد مطالعه عمل فکورانه در دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام گرفت. روش ها: این مطالعه توصیفی- همبستگی در نیمسال دوم سال تحصیلی ۹۳-۱۳۹۲ اجرا گردید. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان پرستاری ترم سوم، پنجم و هفتم بود. نمونه پژوهش شامل نمونه در دسترس در این مقطع زمانی(۱۸۷ نفر) بود. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تجربه دوره آموزشی و پرسشنامه رویکرد مطالعه عمل فکورانه استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار توصیفی و استنباطی(ضرایب همبستگی، تحلیل واریانس و تحلیل رگرسیون خطی) استفاده گردید. نتایج: در نهایت تعداد ۱۲۳ پرسشنامه مورد تحلیل قرار گرفت. میانگین نمره تجربه دوره آموزشی در بین دانشجویان ۰۲/۲۶±۲۹/۱۲۲(از مجموع ۱۸۰نمره) و میانگین نمره رویکرد مطالعه عمل فکورانه دانشجویان ۱۸/۱۷±۷۴/۸۹ (از مجموع ۱۲۵ نمره) بود. بین تجربه دوره آموزشی و رویکرد مطالعه عمل فکورانه در دانشجویان همبستگی معناداری مشاهده شد (۰۰۱/۰=p و ۹۵/۰r=). یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که از بین مولفه های پیش بین (تجربه دوره آموزشی و مولفه های آن)، تنها مولفه استقلال از توان پیش بینی مناسبی برای مطالعه عمل فکورانه برخوردار است (۰۰۱/۰ =p). نتیجه گیری: باتوجه به رابطه تجربه دوره آموزشی و میزان بهره گیری از مطالعه عمل فکورانه پیشنهاد می گردد برنامه ریزان و مدرسین پرستاری به این مساله توجه بیش تری مبذول نمایند.