نیازسنجی برنامه آموزش مداوم پزشکان عمومی: علایم و بیماری های عضلانی اسکلتی

مقدمه: نیازسنجی آموزشی در برنامه های آموزش مداوم، امکان استفاده بهینه از منابع را فراهم می کند. هدف از این مطالعه، بررسی نظرات پزشکان عمومی در خصوص نیازهای آموزشی آنان در رابطه با دوره آموزش مداوم مواجهه با علایم و بیماری های عضلانی اسکلتی بود. روش ها: این مطالعه توصیفی- پیمایشی در سال۱۳۹۲ در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد. جامعه آماری کلیه پزشکان عمومی مشمول آموزش مداوم بودند. نمونه گیری به صورت یک نمونه در دسترس و حدود ۱۵۰ نفر انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات فرم نیازسنجی محقق ساخته ای روا و پایا بود. جهت اولویت بندی علایم و بیماری ها از میزان فراوانی مواجهه و نیاز به آموزش استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از آمار ناپارامتریک و جدول توافقی انجام شد. نتایج: در این مطالعه تعداد ۸۶ پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت(۵۷ درصد پاسخ دهی). بالاترین میزان مواجهه مربوط به علامت درد مفصلی با فراوانی مواجهه هفتگی ۷۶ (۴/۸۸ درصد) بود. پایین ترین میزان مواجهه نیز به علامت تغییر رنگ انگشتان در اثر سرما با فراوانی میزان مواجهه کمی ۵۷ (۳/۶۶ درصد) و بیماری اسکلرودرمی با فراوانی مواجهه بندرت ۷۸ (۷/۹۰ درصد) اختصاص داشت. علامت کمردرد با فراوانی ۶۲(۱/۷۲ درصد) و بیماری آرتریت روماتوئید با فراوانی ۶۰(۷/۶۹ درصد) دارای بالاترین میزان نیاز به آموزش بود، در حالی که علامت تغییر رنگ انگشتان در اثر سرما با فراوانی ۱۸(۹/۲۰درصد)و بیماری اسکلرودرمی با فراوانی ۲۶(۲/۳۰ درصد) میزان نیاز به آموزش پایینی را داشت. نتیجه گیری: از دیدگاه پزشکان بالاترین میزان نیاز به آموزش مربوط به علامت کمردرد و بیماری آرتریت روماتوئید بود که دلیل آن را می توان شیوع بالای آن در جامعه دانست. نتایج این نیازسنجی مجریان آموزش مداوم را قادر می سازد برنامه ای در راستای نیازهای شرکت کنندگان طراحی نمایند.