بازخورد درک شده در آموزش بالینی دانشجویان کارشناسی مامایی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

مقدمه: توسعه و ایجاد صلاحیت های بالینی در دانشجویان رشته های علوم سلامت، هدف اساسی آموزش است و بازخورد معنادار و سازنده برای دستیابی یادگیرندگان به اطلاعات سازنده ضروری است. هدف این مطالعه بررسی "بازخورد درک شده"، توسط دانشجویان مامایی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود. روش ها: این مطالعه توصیفی - مقطعی، در سال تحصیلی ۹۳-۱۳۹۲ بر روی ۲۵ نفر از دانشجویان کارشناسی مامایی ترم ۷ دانشگاه علوم پزشکی اصفهان که به صورت سرشماری انتخاب شدند، انجام گردید. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. جهت تعیین روایی محتوا و صوری پرسشنامه از نظر اساتید و صاحب نظران رشته آموزش پزشکی و مامایی استفاده شد و ضریب پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (۸۶/۰) محاسبه شد. در پرسشنامه از مقیاس لیکرت ۵ تایی (همیشه=۵، بیش تراوقات=۴، گاهی اوقات=۳، بندرت=۲، هرگز=۱) استفاده شد. در این پژوهش میانگین مورد انتظار بالاتر از حدوسط و برابر(۴) در نظر گرفته شد، جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری توصیفی، آزمون t تک متغیره و Anova استفاده شد. نتایج: در مجموع ۱۸۰ پرسشنامه توسط ۲۴ دانشجوی مامایی به تفکیک درس و مربی تکمیل شد، نمره میانگین بازخورد درک شده توسط دانشجویان، در حیطه محتوای بازخورد(۶۶/۰±۶۹/۳)، در حیطه شیوه ارائه بازخورد(۵۵/۰±۷۱/۳) و در حیطه مهارت های ارائه بازخورد (۶۷/۰±۹۴/۳)، از ۵ نمره بود. نمره میانگین بازخورد درک شده توسط دانشجویان، در دروس مختلف در حیطه های فوق تفاوت معناداری نداشت. نتیجه گیری: نتایج نشان دادکه، اصول ارائه بازخورد در هر ۳ حیطه (محتوا، شیوه و مهارت های ارائه بازخورد) در حد مطلوب و مورد انتظار رعایت نمی شود. بنابراین توصیه می شود که، با افزایش آگاهی اساتید بالینی در مورد اهمیت ارائه بازخورد در رشته مامایی و آموزش اصول و شیوه های صحیح ارائه بازخورد به آنان، به ارتقای کیفیت آموزش بالینی مامایی کمک نمود.