مقایسه ی سلامت عمومی دانشجویان سال اول و آخر رشته های پرستاری و پزشکی دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سال تحصیلی۹۱-۱۳۹۰

مقدمه: دانشجویان رشته های پزشکی و پرستاری، به دلیل شرایط دشوار کار در بیمارستان و ارتباط مستقیم با بیماران، با خطر کاهش سلامت روبرو هستند. مطالعه ی حاضر، با هدف بررسی سلامت عمومی دانشجویان رشته های پرستاری و پزشکی سال های اول و آخر دانشگاه علوم پزشکی سمنان، انجام گرفت. روش ها: جامعه ی آماری این مطالعه ی توصیفی مقطعی، دانشجویان سال اول و آخر رشته های پرستاری و پزشکی دانشگاه علوم پزشکی سمنان، در سال تحصیلی۹۱-۱۳۹۰ بودند که ۱۳۷نفربه روش تمام شماری، انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش نامه سلامت عمومی ۲۸ سوالGHQ بود؛ روش نمره گذاری لیکرت ۵گزینه ای بود و نمره ی کم تر در این پرسشنامه، بیان گر سلامت عمومی بیش تر بود. داده ها با کمک آمار توصیفی و آزمون T-test و سطح معناداری کم تر از ۰۵/۰، تجزیه و تحلیل شد. نتایج: بالاترین و پایین ترین میانگین نمره ی سلامت عمومی، در سال های اول و آخر پزشکی، به ترتیب، در حیطه ی نشانه های جسمانی(۹/۷±۴۲/۱) علایم افسردگی(۴۱/۴±۸۷/۰) مشاهده گردید؛ بالاترین و پایین ترین میانگین نمره ی سلامت عمومی سال های اول و آخر پرستاری نیز به ترتیب، مربوط به حیطه ی نشانه های جسمانی(۳۴/۵±۳۸/۱) و کارکرد اجتماعی(۹±۳۰/۱) بود. میانگین و انحراف معیار نمرات کل سلامت عمومی در دانشجویان سال اول و آخر پزشکی به ترتیب برابر ۳۹/۶±۲۹/۲ و ۶/۷±۱۸/۲، که این تفاوت از نظر آماری معنادار بود(۰۲۹/۰=p). نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه مبنی بر پایین تر بودن سطح سلامت در دانشجویان سال آخر رشته ی پزشکی، بررسی علل این موضوع و شناسایی عوامل کاهش دهنده سلامت، می تواند منجر به رفع اختلالات احتمالی در این گروه از دانشجویان گردد.