مقایسه تاثیر آموزش به روش نقشه مفهومی و شبیه سازی بالینی بر تصمیم گیری بالینی دانشجویان فوریت های پزشکی

مقدمه: استفاده از روش های آموزشی مناسب می تواند مهارت تصمیم گیری در موقعیت های اورژانس را افزایش دهد. با توجه به اهمیت تصمیم گیری امدادگران در پیشگیری از حادتر شدن مشکلات و حفظ امنیت بیماران در اولین سطح مراقبتی، این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر دو روش آموزشی (نقشه مفهومی و شبیه سازی بالینی ) بر تصمیم گیری بالینی دانشجویان فوریت های پزشکی انجام شد. روش ها: در یک مطالعه نیمه تجربی تعداد ۴۴ نفر از دانشجویان فوریت های پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند با روش سرشماری وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی در دو گروه شبیه سازی و نقشه مفهومی قرار گرفتند. پس از اجرای پیش آزمون، طی ۳ کارگاه آموزشی مراحل تصمیم گیری در گروه شبیه سازی روی مانکن و در گروه نقشه مفهومی با ترسیم نقشه مفهومی آموزش داده شد. پس آزمون بلافاصله و آزمون یادداری ۱ ماه بعد از اجرای دوره انجام شد. برای جمع آوری داده ها، از کارت های تصمیم بالینی و شیوه کیوسورت با طرح سه سناریوی تروما استفاده شد. داده ها با استفاده ازآزمون آماری آنالیز واریانس تکرار شونده و تی مستقل در سطح معناداری ۰۵/ ۰تجزیه و تحلیل شد. نتایج: میانگین نمرات پیش آزمون دانشجویان دو گروه تفاوت آماری معناداری نشان نداد. میانگین و انحراف معیار نمرات تصمیم گیری بالینی از مجموع ۴۸ نمره درگروه شبیه سازی در مرحله پیش آزمون۶۸/۳±۹۵/۳۴، پس آزمون ۰۴/۳±۵۹/۴۴ و آزمون یادداری ۹۸/۲±۵۴/۴۱ و به همین ترتیب در گروه نقشه مفهومی ۵۵/۴±۱۸/۳۴ ،۴۶/۳±۵۰/۴۲ و ۶۳/۳±۵۰/۳۹بود که تفاوت معنادار (۰۰۱/۰>p) داشت. تفاوت میانگین نمرات پس آزمون با پیش آزمون در گروه نقشه مفهومی (۹۹/۳±۳۱/۸) نسبت به گروه شبیه سازی بالینی (۳۸/۴±۶۳/۹)که اختلاف آماری معنادار نداشت. نتیجه گیری: روش نقشه مفهومی و روش شبیه سازی بالینی هر دو می توانند تصمیم گیری بالینی دانشجویان فوریت های پزشکی را ارتقا دهند.