مقایسه رفتار حرفه ای دانشجویان پرستاری و پرستاران شاغل در دانشگاه علوم پزشکی مشهد

مقدمه: بخش مهمی از رفتار حرفه ای پرستاران در دوران دانشجویی شکل می گیرد و در دوران فعالیت حرفه ای توسعه می یابد. بنابراین مقایسه رفتارهای حرفه ای دانشجویان در سال اول و زمان فارغ التحصیل شدن با پرستاران شاغل می تواند تصویری از چگونگی شکل گیری و توسعه رفتارهای حرفه ای در مدت زمان آموزش رسمی و غیررسمی پرستاری فراهم آورد. این مطالعه با هدف مقایسه ی رفتار حرفه ای دانشجویان پرستاری و پرستاران شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. روش ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی که از نوع روندی است، رفتار حرفه ای کلیه دانشجویان پرستاری سال اول بالینی و سال آخر دانشکده پرستاری و مامایی مشهد و۳۲۲ پرستارا شاغل در بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال ۱۳۹۰ با استفاده از پرسشنامه تعدیل شده «پرسشنامه رفتار حرفه ای دانشجویان پرستاری» Goze مورد بررسی قرارگرفت. روایی ابزار پژوهش از طریق تعیین ایندکس روایی محتوا و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ تایید شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های توصیفی، کروسکال والیس و ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد. نتایج: ۷۲ نفر (۶۴%) دانشجوی سال اول بالینی، ۴۰ نفر (۳۵%) دانشجوی پرستاری سال آخر و ۳۲۲ پرستار، نمونه این پژوهش را تشکیل دادند. میانگین نمره رفتار حرفه ای دانشجویان پرستاری در سال اول ورود به بالین از مجموع ۱۳۵ امتیاز ۳/۱۷±۳/۱۱۰ و در سال آخر ۸/۱۲±۱۰۷ و میانگین رفتار حرفه ای در پرستاران بالینی ۶/۱۲±۱۰۹ بود. آزمون آماری کروسکال والیس تفاوت آماری معناداری را بین سه گروه نشان نداد (۲/۰p=). نتیجه گیری: اگرچه آموزش های پایه پرستاری قبل از شروع کارآموزی های بالینی توانسته اند سطح قابل قبولی از رفتار حرفه ای را در دانشجویان سال اول ایجاد کنند، اما توسعه این رفتارها در طی کارورزی ها و همین طور پس از شروع تجارب کاری به عنوان پرستار حرفه ای روند مناسبی نداشته است. مطالعات بیش تری در مورد بررسی رفتار حرفه ای دانشجویان پرستاری و پرستاران شاغل با استفاده از سایر روش ها و همین طور عوامل ارتقای رفتار حرفه ای در آنها مورد نیاز است.