تاثیر آموزش چهره به چهره بر اساس مدل اعتقاد سلامت بر آگاهی و نگرش بیماران ترخیص شده دچار انفارکتوس میوکارد در مورد عوامل خطرساز بیماری

مقدمه: اغلب عوامل خطر بیماری های قلبی- عروقی مرتبط با آگاهی و رفتار هستند و یکی از ابزارهای اساسی در تغییر سبک زندگی بیمار، وجود برنامه های آموزشی است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش چهره به چهره، بر اساس مدل اعتقاد سلامت، بر آگاهی و نگرش بیماران انفارکتوس میوکارد ترخیص شده، در مورد عوامل خطرساز بیماری انجام شد. روش ها: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی است. ۸۰ بیمار به روش مبتنی بر هدف در دو گروه شاهد و تجربی قرارگرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه پژوهشگر ساخته بود که بر اساس مدل اعتقاد سلامت طراحی شده بود محتوای آموزشی بر اساس اطلاعات جمع آوری شده و با توجه به نیازها در چارچوب مدل اعتقاد سلامت طراحی گردید. هر بیمار در گروه تجربی، آموزش چهره به چهره و در گروه شاهد، مراقبت های عادی بخش را دریافت کردند. در پایان داده های به دست آمده با استفاده از آزمون های آماری کای دو، تی زوجی و تی مستقل تحلیل شدند. نتایج: میانگین نمرات آگاهی و نگرش بیماران دو گروه، قبل از مداخله تفاوت معناداری نداشتند (۰۵/۰p>). پس از مداخله آموزشی در گروه تجربی آگاهی و نگرش به ترتیب ۴/۱±۰۲/۳۱ و۹۶/۵±۹/۱۰۵ و در گروه شاهد ۴/۱±۹۲/۱۶ و۹۶/۵±۸۶/۵۱ بود و دو گروه تفاوت معناداری را در تمام ابعاد مدل نشان دادند (۰۵/۰p<). نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر بیانگر اهمیت به کارگیری مدل های پیشگیری مناسب درآموزش فعال و پیشگیری از مشکلات عود مجدد بیماری در بیماران انفارکتوس میوکارد است.