سبک های یادگیری غالب دانشجویان پرستاری و مامایی و ارتباط آن با کارکرد سبک های تفکر و پیشرفت تحصیلی

مقدمه: از مهم ترین عوامل مرتبط با سبک های تفکر و پیشرفت تحصیلی دانشجویان، سبک یادگیری آنان است. هدف این پژوهش، تعیین سبک های یادگیری غالب دانشجویان و ارتباط آن با کارکرد سبک های تفکر و پیشرفت تحصیلی در دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بود. روش ها: در یک پژوهش توصیفی مقطعی، ۲۱۴ نفر از دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای نسبی انتخاب شدند. به منظور جمع آوری اطلاعات، از پرسشنامه های سبک های یادگیری کلب (LSI) و پرسشنامه کارکرد سبک های تفکر استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، ازروش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و MANOVA , x۲) استفاده شد. نتایج: سبک یادگیری غالب دانشجویان پرستاری و مامایی در این مطالعه، جذب کننده بود. نتایج آزمون خی دو نشان داد که بین سبک یادگیری غالب کل دانشجویان، تفاوت معناداری وجود دارد (۶۸/۷۶= x۲، ۰۰۰/۰p=).اما بین سبک یادگیری غالب دانشجویان دختر و پسر تفاوت معناداری مشاهده نشد (۱۴/۰p=). علاوه بر این، نتایج آزمون MANOVA نشان داد که در کارکرد سبک های تفکر و پیشرفت تحصیلی دانشجویان براساس سبک یادگیری آنان تفاوت معناداری وجود ندارد (۳۶/۰p=). نتیجه گیری: با توجه به این که در سبک های تفکر و پیشرفت تحصیلی، براساس سبک های یادگیری تفاوت معناداری مشاهده نشد، پیشنهاد می شود اقدامات لازم در خصوص غنی سازی محیط های آموزشی و روش های تدریس و ارزشیابی اساتید صورت پذیرد.