سیر تحصیلی و عوامل مرتبط با وضعیت تحصیلی دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل در یک دوره ۱۰ ساله (۱۳۷۲ الی ۱۳۸۱)

مقدمه: امروزه ارتقای کیفی تحصیلات عالی رشته های علوم پزشکی یکی از ملزومات تربیت پزشکان حاذق به منظور بهبود سطح بهداشت جامعه است و در این میان ارزیابی به عنوان یک ابزار موثر جهت بررسی سیستم های آموزشی به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. هدف این مطالعه بررسی سیر تحصیلی ده ساله دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل و عوامل مرتبط با روند تحصیلی دانشجویان است. روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، وضعیت تحصیلی فارغ التحصیلان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل(که صرفا با استفاده از سهمیه مناطق از سال های ۱۳۷۲ لغایت ۱۳۸۱ از طریق کنکور سراسری در دانشکده دندانپزشکی بابل پذیرفته و فارغ التحصیل شده بودند)، بررسی شد. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه ای در خصوص سن، جنسیت، وضعیت تاهل، وضعیت سکونت، فاصله زمانی بین اخذ دیپلم تا قبولی در دانشگاه، معدل دیپلم، معدل دروس علوم پایه، نمره آزمون جامع علوم پایه و معدل دروس علوم بالینی هر یک از دانشجویان اخذ و با استفاده از تست های آماری ANOVA و t-test مورد آنالیز قرار گرفت. نتایج: از ۱۷۰ دانشجوی دندانپزشکی واجد شرایط ۱۱۱ نفر (۶۵ درصد) دختر، ۱۰۵ نفر (۶۲ درصد) مجرد همچنین ۷۶ نفر (۴۵ درصد) بومی بودند. در دختران میانگین معدل دروس علوم پایه (۰۴/۱±۳۸/۱۵) و نمره آزمون علوم پایه(۰۸/۲۱±۱۴۰) به طور معناداری بیشتر از نمرات دانشجویان پسر بود )۰۵/۰α≤). تفاوت معناداری در روند تحصیلی دانشجویان بر حسب وضعیت تاهل و محل سکونت ایشان مشاهده نگردید. همچنین میانگین معدل دروس علوم پایه دانشجویانی که بلافاصله بعد از اخذ دیپلم در دانشگاه پذیرفته شدند )۴۳/۲±۸۶/۱۵( بالاتر از سایر گروه ها بود. میانگین نمره آزمون علوم پایه) ۴۵/۱۹±۱۴۶( این گروه از دانشجویان نیز به طور معناداری از سایر گروه ها بالاتر بود (۱۲۰/۱۰F=، ۰۰۱/۰P≤). نتیجه گیری: با توجه به افت تحصیلی در سال های اولیه ورود به دانشگاه در افرادی که دو سال یا بیشتر وقفه تحصیلی داشته اند، بایستی به دنبال راه کاری جهت کاهش فاصله زمانی بین اخذ دیپلم و قبولی در دانشگاه بود، همچنین در سال های ابتدایی تحصیل در دانشگاه به علت افت بیشتر تحصیلی در دانشجویان پسر، انگیزه مطالعه را در ایشان را تقویت نمود.