مقایسه تاثیر آموزش به روش نقشه مفهومی و روش سخنرانی بر میزان یادگیری و یادداری دانشجویان پرستاری

مقدمه: مدرسان پرستاری باید روش های تدریسی را به کار ببرند که به جای یادگیری سطحی دانشجویان، باعث ارتقای یادگیری و یادداری در آنها شود. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر آموزش به روش نقشه مفهومی و روش سخنرانی بر میزان یادگیری و یادداری درس پرستاری قلب و عروق در دانشجویان پرستاری انجام شد. روش ها: در یک مطالعه نیمه تجربی با طرح دو گروهی و با روش پیش آزمون- پس آزمون، ۶۶ دانشجوی ترم ۵ پرستاری دانشکده پرستاری دانشگاه علوم پزشکی ارتش در سال۸۹-۱۳۸۸ انجام گرفت. با روش سرشماری و به روش تصادفی ساده، دانشجویان به دو گروه شاهد و تجربی تقسیم شدند. پس از اجرای پیش آزمون، دانشجویان گروه های شاهد و تجربی به مدت ۸ جلسه و در طول ۲ ماه به ترتیب تحت آموزش با روش سخنرانی و نقشه مفهومی توسط محقق قرار گرفتند. یک پس آزمون بلافاصله و آزمون یادداری ۴ هفته بعد از اجرای دوره گرفته شد. برای جمع آوری داده ها، از آزمون پیشرفت تحصیلی محقق ساخته، متشکل از دو قسمت استفاده گردید، که سطوح دانش و یادگیری معنادار (درک و کاربرد) دانشجویان را در زمینه درس قلب و عروق بررسی می کرد. حداقل و حداکثر نمره قابل کسب از این آزمون، صفر و ۴۰ بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر و تی مستقل استفاده شد. نتایج: میانگین نمرات یادگیری در گروه شاهد از (۴۸/۲±۸۷/۱۱) قبل از مداخله به (۴۹/۲±۶۹/۲۵) در پس آزمون و (۳۷/۳±۲۱/۲۱) در آزمون یادداری رسید. در گروه تجربی، میانگین نمرات یادگیری از (۴/۵±۳۰/۱۵) قبل از مداخله به (۸۱/۲±۲۱/۳۲) در پس آزمون و (۸۴/۲±۷۲/۲۶) در آزمون یادداری رسید. تفاوت میانگین ها در درون هر دو گروه از نظر آماری معنادار بود (۰۵/۰p<). میانگین تفاوت نمرات پس آزمون با پیش آزمون در گروه نقشه مفهومی (۱۸/۵±۹۰/۱۶) نسبت به گروه سخنرانی (۱۲/۳±۸۱/۱۳) اختلاف آماری معنادار داشت (۹۳۴/۲,t=۰۰۵/۰p<). نتیجه گیری: روش نقشه مفهومی مانند روش سخنرانی باعث ارتقای یادگیری و یادداری دانشجویان پرستاری می شود؛ ولی تاثیر روش نقشه مفهومی در ارتقای یادگیری و یادداری بیشتر از روش سخنرانی است.